Náttúrufræðingurinn - 2002, Blaðsíða 60

3. mynd. Virkasti gígurinn 900°C 1973. Ljósm. Jón Jónsson.
ekki verður það gert að sinni. Mikil leit að
kísilþörungum gaf engan árangur. Svo mikið
lífrænt efni er í þessu að hugsast gæti að
14C-aldursákvörðun gæti gefið einhverjar
upplýsingar. Um stærð vatnsins verður
ekkert sagt með vissu en þykkt setsins og
ástand þykir benda til þess að ekki hafi það
smápollur verið eða skammtímamyndun.
Borunin náði niður á 420 m dýpi.
Holutoppur er sem næst í 70 m hæð y.s.
samkvæmt korti. Holan nær því góðan spöl
niður fyrir landgrunnskantinn, niður í landið
sem einu sinni var. Með því að leika sér við
að tengja holuna frá botni upp á holutopp
og svo þaðan upp á Kötlugjárbarm, þar
hæst til hans sést, fæst þversnið sem vel
gæti verið 1300-1800 m. Með efna-
greiningum gegnum slíkan bunka ættu að
fást upplýsingar um hvort hér hafi orðið
langtímabreytingar hliðstæðar þeim sem
þekkjast nú frá Poas.
Vonandi verður senn borað dýpra á
þessum stað svo nýtt og skemmtilegt
verkefni leggist fyrir nýja öld - að rekja sögu
eldstöðvar þar sem austur og vestur togast á.
Hvað sem verður, er gaman að hafa fundið
gamalt grunnvatnsborð sem verið hefur
vakandi vatn í landinu gamla.
■ HEIMILDIR
Einar H. Einarsson 1982. Súra gjóskubergið á
Sólheimum og víðar í Mýrdal. Eldur er í norðri.
Reykjavík, Sögufélag.
Jón Jónsson 2000. Eisa og eisuberg. Náttúru-
fræðingurinn 70. 69-76.
Oppenheimer, C. & Stevenson, D. 1989. Liquid
sulphur lakes at Poas volcano. Nature, vol.
342.
Posser, J.T. 1983. Geologia y variaciones
magmaticas en la temporales a mediano plazo
en la cima del volcan Poas Costa Rica. Boletin
de Volcanologia n 15. Universidad Nacional
HerediaC.R.
PÓSTFANC HÖFUNDAR
Jón Jónsson
Smáraflöt 42
210Garðabæ
234