Náttúrufræðingurinn - 1958, Blaðsíða 47

BLÁGRÆN ÞÖRUNGAR
37
hálfmosarnir eru byggðir af. Undantekning er þal fjölfruma blá-
grænþörunga af ættbálkinum Chamaesiplionales. Eru frumur þess
án frymistengsla, svo að um einskonar millistig milli sambús og
fjölfrumungs er liér að ræða.
Af hinum þremur ættbálkum blágrænþörunga, Cliroococcales,
a , b
4. mynd. a Stigonema minutum. Margraða frumukeðja með horn-
réttri greiningu. (L. Geitler). b. Rivularia Biasolettiana. Keðjurn-
ar enda í hári. (Hansgirg).
Chamaesiphonales og Hormogonales, er sá síðastnefndi langstærst-
ur, og teljast til hans allar þær tegundir, þar sem einstaklingur-
inn er gerður af mörgum frumum, tengdum frymistengslum. Þör-
ungar þessir eru allir þráðlaga og geta þræðirnir orðið langir. Oft-
ast hafa frumukeðjurnar urn sig slíður úr hlaupkenndu efni, sem
í er stundum sellulósi. Sumar tegundir lrafa aðeins örþunnt slíður,
en aðrar þykkara, oft mjög þykkt. Oftast er aðeins ein röð af frum-
um í slíðrinu, frumukeðjan einraða, en stundum er keðjan líka
margraða, þ. e. fleiri en ein fruma á breiddina, eða þá að fleiri en
ein frumukeðja liggja hlið við hlið í sama slíðri (4. og 11. mynd)
Frumukeðjurnar eru oftast án greiningar, en nokkrar tegundir
hafa greinóttar keðjur. Sjaldnast er þó um reglulega tvígreiningu
(dichotomi) eða aðra sanna greiningu að ræða, heldur svokallaða