Náttúrufræðingurinn - 1954, Qupperneq 16

Þorsteinn Einarsson:
Talning súlunnar í Eldey
Þann 7. júlí 1953 flugu J. W. Park og R. T. Northridge úr sjóher
Bandaríkja N.-Ameríku yfir Eldey. Með í flugvélinni var ljósmynd-
arinn R. J. Porter, og tók hann ógætar ljósmyndir af Eldey úr sex
áttum. Myndataka þessi var framkvæmd fyrir milligöngu M. Lorimer
Moe, forstjóra bandarísku upplýsingaskrifstofunnar á íslandi.
Frummyndimar voru afhentar Náttúrugripasafninu að gjöf.
Eftir frummyndunum gerði Ágúst Böðvarsson, forstöðumaður land-
mælingadeildar vegamálaskrifstofunnar, stækkanir, svo að auðveldara
yrði að framkvæma talningu á súlubyggð Eldeyjar, bæði „ofan á“
og „utan í“.
Ýmis undirbúningur og annir töfðu fyrir framkvæmd talningar,
svo að henni varð eigi lokið fyrr en 31. janúar síðastliðinn.
Talning var þannig framkvæmd, að ein myndanna var notuð sem
yfirlitsmynd. Á hana voru merktar áttir, snasir tölusettar og eyjunni
skipt að ofan i þrjár þekjur.
Þessar þekjur em greinilega aðskildar, þar eð frá SV-bjargbrún-
inni, þar sem eyjan er hæst, gengur hryggur til NA. Hryggur þessi
beygir til austurs, er kemur inn á eyjuna, um lý af lengd hennar,
og nær út á austurhorn hennar nærri uppgöngunni.
Hin takmörkin er sprunga, sem gengur út frá hryggnum, þar sem
hann breytir stefnu. Þessari sprungu verður fylgt í sveig fram á brún
austan við norðurhorn eyjunnar.
Þekjurnar em allar sundurskornar af vatnsrásum og sprungum;
vegna þeirra er eyjan ill yfirferðar, en auðveldara að skipta henni
í reiti við talningu.
Eftir því, í hvaða áttir þekjunum hallar að brúnum, hefi ég skírt
þær: NA-þekja, SA-þekja og NV-þekja.
Við talningu var þeirri aðferð beitt, að hver fugl var talinn, nema
þar sem auðséð var, að tveir sátu þétt saman. Hver fugl var því tek-
inn sem eining fyrir hreiður eða súluhjón.
Aðferð þessa byggi ég á reynslu minni frá súlubyggðum í Hellis-
ey, þar sem ég hef legið yfir súlubreiðu í fyrstu viku júlí í 26 klst.