Náttúrufræðingurinn - 1954, Blaðsíða 45

ISLENZKIR FUGLAR X
185
1 þessari flóru, sem tvímælalaust er hin ábyggilegasta, sem við eig-
um nú, eru taldar eftirfarandi Betula-tegxmd\r:
B. nána L.
= B. nána L. X pubescens Ehrh.
B. pubescens Ehrh.
forma parvifolia Regel.
var. tortuosa Ledeb.
B. coriacea Gunnarss.
Um hina siðastnefndu er sagt. að ekkert verði með vissu sagt um
útbreiðslu hennar, en í söfnum hafi fundizt nokkur eintök, sem talin
séu til hennar.
1 „íslenzkum jurtum“, eftir Áskel Löve (1945), eru eftirfarandi
Betula-tegundir taldar:
B. tortuósa Led.
B. callósa Notö.
B. coriácea Gunnarss.
B. nána L.
Lindquist (1945) skrifar, að bastarðurinn B. callósa X tortuósa finn-
ist á íslandi. Byggir hann þessa skoðun sína á athugunum á sýnis-
homum af islenzku birki, sem til eru í grasasafni Hafnarháskóla.
Skoðun Áskels Löve um að telja B. callósa Notö íslenzka tegund,
byggist eingöngu á rannsóknum, er hann hefur gert á íslenzkum
l)jarkarsýnishornum í skandínaviskum grasasöfnum, enda hafði hann
sjálfur engar rannsóknir gert í birkiskógum hér heima, þegar hann
gaf út flóru sína.
Hins vegar telur Steindór Steindórsson frá Hlöðum, að ekki séu
fyrir hendi nægar rannsóknir til þess, að hægt sé að telja B. callósa
Notö, né heldur B. concinna Gunnarss. (sem siðar verður getið) ís-
lenzkar tegundir.
Ií. VinnuaðferSir.
a. 1 skóginum.
Alls var safnað sýnishornum af 53 trjám. Um leið voru athuguð
ýmis einkenni á hverju tré, en ekki skiptir máli hér að telja, hver
þau voru. Tekin voru sýnishorn á þremur stöðum í krónu hvers trés:
eitt úr toppi krónunnar, eitt úr miðri krónu, þar sem sólarljóss nýtur
vel, og loks eitt sýnishorn af „skuggablöðum“ neðst úr krónunni. En