Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.06.1907, Qupperneq 37

94
Annað fjelagið nefnist Hekla og ætlar að hafa aðsetur
á Eyrarbakka. Formaður Kristján Jóhannesson. Stofnfjeð
kvað vera 20 þús. kr. Fjelagsmenn flestir úr upphrepp-
um Árnessýslu.
Hitt fjelagið nefnist Ingólfur og ætlar að hafa aðsetur
á Stokkseyri. Framkvæmdarstjóri Olafur Árnason. Stofn-
fjeð kvað eiga að vera 50 — 60 þús. kr. Fjelagsmenn þar
flestir úr Rangárvallasýslu.
Skipulag þessara nýju fjelaga mun eiga að verða líkt
og hjá Kaupfjelagi Eyfirðinga. Pó er mælt að jafnframt
söludeild eigi að verða pöntunardeildir.
Á þessum stöðvum hefir lengi verið kaupfjelag: Stokks-
eyrarfjelagið. Mun það hafa vakað fyrir mörgum að mynda
hjer eitt öflugt kaupfjelag, með sameinuðum kröptum og
þá með hinu nýja skipulagi, en á ýmsu hefir sú hugsun
strandað, hvernig sem fara kann í því efni er tímar líða.
Sunnlendingar standa bezt að vígi, allra landsmanna,
með stofnun og rekstur kaupfjelaga, eptir hinu útlenda
sniði: peningaborgun við vöru móttöku. Þeir fá peninga
fyrir aðallandbúnaðarvörur sínar: smjör og kjöt, og sam-
göngur á landi fara batnandi, ár frá ári. Ef svo járn-
braut verður lögð frá Reykjavík austur í sveitir, innan
skamms, fer að verða þar enn álitlegra með samvinnu-
fjelagsskap. Hann er þar nú þegar á mjög álitlegu þroska-
skeiði og mun væntanlega bera þessum frjósömu og
mannmörgu hjeröðum heillaríka ávexti.
VI. Söludeildir í sambandi við pantanir.
Á fyrri árum kaupfjelagsskaparins hjer á landi fengust
fjelögin eingöngu við pantanir, eptir fyrir fram söfnuðum
skýrslum frá fjelagsmönnum, og bættu að eins svolitlu
við, fyrir vanhöldum. En þegar tímar liðu varð mönnum
|oað ljóst, að þetta var ekki einhlítt til þess að fjelags-
menn gætu haft öll sín viðskipti í fjelögunum, nje til