Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1987, Blaðsíða 111

Andvari - 01.01.1987, Blaðsíða 111
ANDVARI GUÐSMENN OG GRÁMOSI 109 son, séra Jón bersynduga Ormsson og séra Hjört Jónsson, sem allir bera sama svipmót: samlíðun með hinum seku. í prestinum sá Bjarni á Sjöundá vonar- neista („Leyndist þar vonarneisti?“ bls. 56). Það væri einnig vert að bera saman samspil sýslumannsins Guðmundar Scheving og séra Eyjólfs annars vegar og sýslumannsins og prestsins í Grámosanum, mynstrið er furðulíkt. Gunnar skrifar um íslenskt þjóðlíf til sjávar og sveita og slíkt verður trauðla gert án þess að taka prestinn með. Hins vegar er Gunnar oft á tíðum að fjalla um trúarleg og heimspekileg viðfangsefni eins og fyrr segir og af þeim ástæðum virðist presturinn falla vel að efninu; ekki síst vegna þess að í þeirri umfjöllun fer yfirleitt fram uppgjör við viðtekna trú og lífsviðhorf. Síðara atriðið er þyngra á metunum þegar spurt er um stöðu prestsins í verkum Gunnars. Báðar ástæðurnar eiga þó við um séra Sturlu í Ströndinni og séra Ljót í Vargi í véum. Á því tímabili þegar Gunnar skrifaði þessar sögur (1915-1920) var viðfangsefnið „Guð er dauður — þ.e. sá Guð sem kristin- dómurinn hafði kennt kynslóðunum að trúa á“ eins og Matthías Viðar Sæmundsson hefur réttilega bent á15. Hann segir enn fremur: „Gunnar lýsir í hverju verkinu á fætur öðru þessari sársaukafullu vitneskju og afleið- ingunum sem hún hefur fyrir mannlífið: rótgróinn lífsstofn kynslóðanna úr öldum fram er orðinn að rótlausu rekaldi. Hvað er til ráða? Skáldskapur Gunnars er þrotlaus leit að einhverju sem geti komið í stað hinnar glötuðu heimsmyndar.“ í Ströndinni er lýst viðskiptum kaupfélags og danskra kaupmanna en sagan fjallar þó einkum um séra Sturlu Steinsson sem er leiðtogi bæjarbúa í and- legum og veraldlegum skilningi. Hann er alþingismaður auk þess að vera sóknarprestur og þar að auki er hann fremstur í flokki þeirra, sem berjast gegn hinni dönsku verslun. Með orðum Gunnars Gunnarssonar er megin- viðfangsefni sögunnar „en Præsts Kæmpen mod Anfægtelser og Tvivl og andre Sorger“16. í þessu sálarstríði hans endurspeglast átök samtímans um trú og lífsviðhorf. Séra Sturla tapar baráttunni og missir vitið að lokum en hafði í upphafi sögunnar verið ímynd þess manns, sem á óhagganlegt trúar- traust. Spurning hans snýst um tilgang lífsins. í skáldsögunni Vargur í véum Segir frá Úlfi Ljótssyni, sem er sonur dómkirkjuprestsins í Reykjavík. Úlfi svipar mjög til hins hefðbundna Jesúgervings í bókmenntum og á því jafn- framt margt skylt við aðrar persónur í verkum Gunnars Gunnarssonar svo sem Gest eineygða í Sögu Borgarættarinnar og Grím Elliðagrím í Sælir eru einfaldir (1920) og raunar einnig séra Sturlu. Bent hefur verið á, að Vargur í véum fjalli í raun fyrst og fremst um séra Ljót og þá þolraun, sem trú hans á Guð verður fyrir17. Staðföst trú hans hjargar honum óneitanlega frá því að sogast með í ölduróti tímans og hljóta örlög eins og séra Sturla18.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.