Andvari - 01.01.1931, Síða 58

54
Fiskirannsóknir.
Andvtri
sunnan- og vesfan land á vorin. Gæti þetta gert tilgátu
mína sennilegri 0-
Ég skoðaði daglega í maga fisksins. Fyrsru dagana
var hann allur með tómann maga, enda þótt töluvert
kæmi upp af >niðurburði« í vörpunni, en svo fór það
að aukast, og einn daginn var töluvert af þesskonar
fæðu í fiski, sem var í magrara lagi og svo öðru hvoru
síðari dagana sem við vorum þarna, og yfirleitt virtist
mér öllu meira af niðurburði í fiski á Bankanum í þetta
en í hin skiptin. Um aðra fæðu var varla að ræða í
fiskinum, ekki einu sinni spærling, sem kom þó stundum
nokkuð í vörpuna.
Þetta lystarleysi stendur líklega í nánu sambandi við
hrygninguna, sem nú var í fullum gangi. Hrygningin
virtist hafa byrjað á vanalegum tíma o: upp úr jafn-
dægrunum; margt af þorskinum var nú útgotið, einkum
hrygnurnar, en margar þeirra voru líka mitt í hrygn-
ingunni; aftur á móti var megnið af hængunum enn
ógotið. Annars voru dagaskipti að þessu; suma dagana
meira af hængum, aðra meira af hrygnum, stundum
allt gotið eða gjótandi, stundum flest ógotið, rétt eins
og göngur væru að fara og koma, eða þó líklega heldur
það, að fiskurinn fjarlægist eða nálgast botninn, eftir
því sem hrygningin hefir farið fram: útgotnu hrygnurnar
slegið sér meira að botninum en hinar, sem óhrygndar
voru og urðu að vera fyrir ofan hængana meðan hrygn-
ingin fer fram, fjarlægst hann.
Þegar logn var og vörpusekkurinn (pokinn) kom í
ljós við skipshliðina, fullur af fiski, mátti greinilega sjá
daufan mjólkurblandslit á sjónum kringum pokann. Geri
3) Má og vera, að svartfuglsdauðinn við norðanvert Iandið
þenna sama vetur hafi haft einhverjar líkar orsakir.