Andvari - 01.01.1931, Qupperneq 80

76
Fisliirannsóknir.
Andvará
um bátsins eftir þessa ferð og ætlaði að reyna að fá
þau að sjá, en það tókst ekki, en þess í stað var ég
svo heppinn að ná í formann bátsins, Ragnar Djarna-
son, og sagði hann mér, að hann hefði fengið síldina, 4
tunnur, 14. og 15. ág. á 40 fðm. dýpi út af Sléttu (í
]ökulfjörðum) og undir Grænuhlíð. Runnu úr henni
hrognin þegar hún fór yfir netarúlluna. Öll þessi síld
var full af hrognum eða sviljum og hrognakornin (eggin)
glær og sundurlaus, og vel greinileg, en síldin óvana-
lega lingerð, eins og hún væri dauð og dagsgömul.
Síldin var lögð í íshús, en ég gat ekki fengið að sjá
hana. —■ Ragnar sagði, að þetta væri í eina skiptið sera
hann hefði séð síld í þessu ástandi, en stórsíld hefir
hann séð í fiski þarna vestra þegar í maí.
Ég tel engan vafa á því, að þarna hafi verið um
gjótandi síld að ræða, enda geri ég ráð fyrir, að gott
hrygningarsvæði sé fyrir síld á Grænuhlíðar-grunninu,
því að þar er hæfilegt dýpi og harður botn. 20. ág.
fór ég inn að Grænagarði til þess að sjá síld, sem þá
var verið að koma með innan úr Álftafirði og Seyðis-
firði og salta þar inn frá, undir umsjón Kristjáns Jóns-
sonar erindreka. Var þar síld af allri stærð: frá 10 ti!
36 cm., o: frá kópsíld upp í stórsíld. Öll var hún átu-
laus og hin smærri, smá- og millisíldin, mjög feit, reglu-
leg spiksíld, með innýflin alþakin í mör. Stórsíldin var
bæði vor- og sumargotsíld og innan um hina síðartöldu
voru síldir með rennandi hrognum og sviljum, og í
sama ástandi hafði síld í Skötufirði almennt verið fyrir
nokkuru. Var hér í stuttu máli sagt um sumargjótandi
síld að ræða, og þannig hefir síldin undir Grænuhlíð
líka verið. Er með þessu fengin full vissa fyrir
því, að sfld gjóti á sumrin i ísafjarðardjúpi
og fjörðum þess, að minnsta kosti í hlýjum