Andvari - 01.01.1931, Side 97

Andvari
Fiskirannsóknir.
93
íeggja þau í boga fyrir síldartorfur, láta bátinn liggja
fyrir bogaopinu og skjóta svo árunum í torfuna; styggist
hún við það og hleypur í netin (írekstrarveiði, Iíkt og
tíðkað hefir verið við silungsveiði í Þingvallavatni). Nýja
veiðiaðferðin er snyrpinótaveiðin. Hún hefir verið höfð
2—3 síðustu sumurin og gefist vel, og er miklu áhættu-
tninni en gamla kastnótin, sem aðeins gat tekið síldina
við landið, en með snyrpinótinni má taka síldina úti á
miðjum fjörðum og fyrir utan firðina, svo að nú þurfa
wenn ekki að bíða eftir því að hvalirnir reki hana upp
að löndum. Stærð nótanna er all-misjöfn; í Reyðarfirði
eru þær 150—160 fðm., í Norðfirði minni. Má brúka
þœr á mótorbát, með 2 nótabátum. Reyðfirðingar hafa
iafnvel dregið nótina með aflanum í inn á grunn, þar
sem hún nær í botn og svo látið síldina standa þar í
*lás«, meðan hún hefir tæmt sig (það kvað taka 4—5
sólarhringa, ef hún er full af átu), en það hvað fleiðra
síldina og skemma nótina, ef nokkur hreyfing er í sjó.
^nnars má eðlilega fara all-langt út á rúmsjó með nót-
]na ef veður er kyrt og bátar sæmilega stórir.
Hin mikla síld, sem gengið hefir að Austfjörðum og
lnn í þá síðustu sumrin hefir eðlilega hleypt töluverðum
veiðihug í Austfirðinga, og er það næsta eðlilegt, því
að það hefði ekki verið neitt smáræðis verðmæti í allri
hinni miklu og góðu síld, sem verið hefir þar á ferð-
mni ef hægt hefði verið að koma henni í peninga, og
heir muna enn síldarárin góðu, sem lyptu Austfjörðum
svo mikið upp á síðari hluta síðustu aldar. En sá galli
er á gjöf Njarðar, að ekki er auðið að gera sér neinn
verulegan mat úr henni; það sem salta mátti síðastliðið
snmar, var aðeins lítið brot af þeirri síld, sem hefði
^átt veiða, ef markaður hefði verið fyrir hana. Aust-
firðingar hafa því síðustu árin fundið betur og betur til