Andvari - 01.01.1931, Blaðsíða 104

100
Piskiiannsðknir.
Andvari
smár þorskui, sem hafði rétt stnogið netin, því að föriu
voru unt >hausamótin< og miðjan fiskinn og sár eftir
möskvana á 1. bakugga og bol. Þorskanet voru ekki
brúkuð á síðustu vertíð fyrir austan Vestmanneyjar og
lítið vestur með eða norður, og víst ekki við Grímsey,
svo að mest er útlit fyrir, að þessir fiskar hafi smogið
Vestmanneyja-netin siðastliðna vertíð, enda var neta-
fiskur þar með smæsta móti (sjá síðar) og því eðlilegt,
að óvanalega margir hefðu smogið netin. Sé þetta svona,
þá er varla efamál, að fiskurinn hefir leitað austur og
norður með landi um vorið, eftir að hann yfirgaf Eyja-
sjóinn. — Þetta er ekki í fyrsta sinni, að netaför á
þorski gefa upplýsingar um ferðir hans hér við land
(sjá Skýrslu 1925—26, Andv. LII, bls. 64).
Á ferðinni frá Austfjörðum til Vestmanneyja sá ég
annars fátt merkilegt. Ein mikil og djúp síldartorfa og
önnur minni óðu uppi rétt hjá skipinu, þegar við kom-
um í Reyðarfjarðarmynnið og torfur sáust við Andey
um kveldið, er við fórum inn á Fáskrúðsjjörð; þar hafði
og verið mikil síld undanfarið og í Berufirði hafði síld þá
verið í heilan mánuð, og hún mikil, þótt lítið væri veitt.
Hinsvegar hafði aflast mikið af þorski, sem var með
síldinni í þessum tveim fjörðum, á kaflínur, sem enn
eru við líði hér eystra (sbr. Skýrslu 1898, Andv. XXIV,
bls. 68). — Með suðurströndinni var nú mjög lítið Iíf»
en þegar >Goðafoss< fór þar um á suðurleið í júli (c
20.), höfðu síldartorfur verið á víð og^dreif út af V-
Horni og alla leið til Ingólfshöfða; hafði skipið klofið
sumar þeirra, en þær skriðið fljótt saman aftur, er það
var komið fram hjá. — í Hornafirði var millisildarhlaup
i júni.
2. Ég kom til Vestmanneyja 14. ág. að morgni og
dvaldi þar til 20., er ég fór heim á »Goðafossi«. ^ar