Andvari - 01.01.1919, Blaðsíða 52

32
Fiskirannsóknir 1917 og 1918
[Andvari.
háfar; mátti þetta teljasl sæmilegur afli, þar sem
beitan var alls ekki góð.
Sumarið 9915, þá er eg dvaldi á Patreksíirði, kom
þangað inn færeyskur kúttari, rakleiðis austan af
Selvogsbanka; hann hafði verið þar undanfarna daga
(fyrri hluta ágústmán.) á veiðum og aflað prj'ðisvel
þorsk og annan góðan íisk; en auk þess hafði hann
fengið mergð af skötu, sem hann kastaði í sjóinn.
Varð skipstjóri leiður, þegar eg sagði honum, að
hann heíði getað fengið marga peninga fyrir hana,
hefði liann komið með liana til lands og selt hana.
Þessi dæmi sýna það glögt, að vel má afla á Sel-
vógsbanlca á sumrin; þetta hafa þá menn þar eystra
Jíka frétl og það heíir ýtt undir þá með að gera til-
raunir, en það var ekki um það að hugsa, fyrri en
menn fengu mótorbátana, því að langt er að sækja
til hafs, og hvest getur liann einnig svo illa á þeim
slóðum á sumrin, einkum á austan og norðan, að
opin skip mundu varla bera það af. Sá sem fyrstur
lagði á djúpið og varð braulryðjandi í þessu tilliti,
var Árni Helgason, einn af hinum ötulustu yngri
formönnum á Eyrarbakka. Það var sumarið 1912.
Næsta sumar bættust fleiri við, bæði frá Stokkseyri
og Eyrarbakka og hafa stundað þessar veiðar síðan,
með bezta árangri. Þeir fara ýmist beint út á Bank-
ann, vanalegast 3—372 tíma ferð og stundum 4—5
tíma, eða 20—30 sjómílur úl og eru 2—3 sólar-
hringa í ferðinni. Stundum fara þeir út í Selvogssjó,
Herdísarvíkursjó, og út fyrir Krísuvíkurberg, alt út i
Grindavíkursjó (Hælsvík) og brúka lóð eða færi,
eftir því sem bezt á við, einkum færi síðan olian
fór að verða svo afardýr, eða í þessum veiðislöðum
ófáanleg vegna aðflutningserfiðleika eða annara tálm-