Andvari - 01.01.1919, Blaðsíða 158
138
Vitakeríi íslands
[Andvari.
mikið sandfok algengt, að það er hverri þoku dimra
og verra viðureignar. Ströndin er lág, og sést því
ekkert fyrr en komið er svo nærri, að vart er und-
ankomu auðið, þólt gætt sé allrar varkárni. Dimmviðri
eru mjög algeng um þessar slóðir. Landsýn hverfur
þrásinnis með öllu, og ekkert sést fyrr en komið er
í sjálfan brimgarðinn. Einkum er þessi staður hættu-
legur þegar komið er úr hafi, eða austan að, því að
það er margsannað, að einhver eru þau straumhvörf
í Meðallandsbugt, sem öll bera þar upp og orðið
hafa völd að hinum mörgu og vofeiílegu skiptöpum
á »Söndunum«.
2. a) Viti á Mýratanga i Meðallandi: Frumvarpið
gerir ekki ráð fyrir neinum vita á Mýratanga, en vér
leggjum til, að þar sé viti bygður, og það enginn
smáviti, heldur stór viti með þokulúðurstöð. Vér
höfum á það drepið hér að ofan, hversu mikil nauð-
syn sé þar á þokulúðurstöð, en sé svo, þá ætti þar
ekki síður að vera þörf á góðum vita, og munum
vér með örfáum orðum reyna að benda á þá nauðsyn.
Eins og nú er ástatt um vita á svæðinu frá Dyr-
hólaey að Ingólfshöfða, þá er því þannig farið, að
blindmyrkur er á meira en 34 sjómílna svæði með
þeim tveimur smávitum, sem eru á þessum stöðum,
Er það engum vafa undirorpið, að úr þessu þurfi að
bæta, þegar gætt er allra staðhátta.
Á það hefir áður verið minst, hversu þetta svæði
er og hefir verið afarhættulegt hinum miklu sigling-
ingum, sem þar eiga leið um, og vér hyggjum að
það sé ekki fjarri sanni að ætla, að þar hafi ílest
skipströnd orðið hér við land. Ef svo er, þá virðist
ekki óþarft, að eitthvað sé gert til þess að reyna að
afstýra þeim.