Fréttablaðið - 12.09.2009, Blaðsíða 28

28 12. september 2009 LAUGARDAGUR
B
allið er búið rétt fyrir
tíu og Bergmálsvinir
tínast í hús, það orð
notar Kolbrún Karls-
dóttir, formaður
félagsins, um dvalar-
gesti. Hún er ein þeirra sem dans-
aði þetta kvöld við undirleik Vina-
bandsins og býður að sjálfsögðu
hljómsveitarfólki til kaffidrykkj-
unnar. Það eru launin því hér er
allt gert í sjálfboðavinnu. Einn
söngvarinn, Jón Hilmar Gunnars-
son, færir eldhúsdömunum þrjú
forláta skurðarbretti og önnur tvö
undir stórar tertur. Svona er and-
inn á þessu heimili. Allt er gert af
góðum hug enda segir Kolbrún að
einu lög félagsins séu faðmlög.
Gott hjartalag og hjálpfúsar
hendur
Bergmál hefur í sextán ár boðið
langveiku fólki til hvíldar- og
hressingardvalar í eina viku að
vori og aðra að hausti. Gistiheim-
ili að Sólheimum í Grímsnesi hefur
verið leigt til starfseminnar en í
sumar tók félagið sitt eigið hús á
staðnum í notkun. Það var að mestu
byggt af sjálfboðaliðum og er allt
hið glæsilegasta. Nú þegar hafa
þrjár hvíldarvikur verið haldnar
þar og einni slíkri er við það að
ljúka þegar blaðamaður er á ferð.
„Ég er svo gæfusöm að lifa í landi
þar sem býr fólk með gott hjarta-
lag og hjálpfúsar hendur. Það hefur
ýmist lagt fram peninga, bygging-
arefni eða starfskrafta sína. Þannig
hefur þetta gerst,“ segir Kolbrún og
býðst til að sýna blaðamanni nýja
húsið. Þegar haft er orð á að þá sé
verið að tefja hana frá gestunum
svarar hún hlæjandi: „Þeir eru nú
búnir að hlusta á malið í mér í heila
viku. Heldurðu að það sé ekki nóg
fyrir þá?“
Í húsinu er pláss fyrir 28 í
tveggja manna herbergjum með
snyrtingu og hugsað fyrir hverju
smáatriði. Rúllugardínurnar ná til
dæmis út á veggina svo fólk vakni
ekki með sólina í augum klukkan
þrjú að nóttu yfir sumarið. Skrif-
borð er á milli rúmanna og hillur
í hvorum enda þess jafngilda nátt-
borðum. Sængurfatnaðinn valdi
Kolbrún í Ameríku og flutti heim
með góðra manna hjálp. Hann er
þeirrar gerðar að efnið er úr 70
prósent silki og 30 prósent bómull
öðrum megin en hinum megin úr
100 prósent bómull. „Ef fólk svitnar
þá snýr það silkinu að sér en bóm-
ullinni ef því er kalt. Svo er heilsu-
farslegt atriði að rúmfötin séu svo-
lítið hressandi útlits þannig að fólki
líði vel þegar það kemur inn,“ segir
Kolbrún.
Baðherbergið er sömuleiðis búið
þægindum sem henta starfseminni,
gólfið er til dæmis stamt og
klósettsseturnar lokast mjúklega
svo að herbergisfélaginn raski ekki
ró hins.
Allt frítt fyrir dvalargesti
Gestirnir dreifa sér um híbýlin,
sumir ganga til hvílu, aðrir inn í
setustofuna, spjalla saman og grípa
í handavinnu. Allir sem blaðamaður
nær tali af ljúka lofsorði á dvölina
á Sólheimum. „Það er alveg dýrð-
legt að vera hér,“ segir Inga Edith
Karlsdóttir og í sama streng tekur
Ólafur sem hefur bæði kynnst því
að vinna í húsinu og vera þar í
veikindafríi. Hann segir Kolbrúnu
algera kraftaverkakonu. Mörgum
byggingarstjórum hafi hann kynnst
en hún skari fram úr.
„Það er ekki hægt annað en
vera Bergmálsvinur þegar maður
er búinn að kynnast starfseminni,“
segir Ágúst Karlsson. „Það var
mælt með því að við hjónin færum
hingað. Konan mín er veik. Okkur
fannst nú fyrst að við ættum frek-
ar að vera heima en létum til leið-
ast og sjáum ekki eftir því. Hér er
hver dagurinn öðrum betri. Það er
unun að sjá hvað fólk er samstillt og
ánægt og það á bæði við um dval-
argesti og starfsfólk,“ segir hann
og nefnir líka hljóðfæraleikara,
einsöngvara og kóra sem komið
hafi fram á kvöldvökum á hverju
kvöldi.“
Kolbrún tekur undir að þeir séu
ófáir skemmtikraftarnir í landinu
sem hafi glatt Bergmálsvini gegn-
um tíðina endurgjaldslaust og jafn-
framt alla á Sólheimum því kvöld-
vökurnar séu þeim opnar. „Það er
ábyggilega hægara að telja upp þá
listamenn þessarar þjóðar sem eru
ekki búnir að koma,“ segir hún og
getur þess líka að fagfólk hafi gefið
nudd, djúpslökun, handsnyrtingu og
fleira sem verða má til þæginda.
„Hér er allt frítt fyrir dvalar-
gesti. Þannig bara er það og verð-
ur. Þó erum við sköttuð eins og
hótel, það finnst okkur svolítið sér-
kennilegt því við komum aldrei
í lífinu til með að hafa tekjur af
þessari starfsemi,“ segir Kolbrún
en kveðst samt ætla að leigja húsið
út til félaga Öryrkjabandalagsins á
tímabilum til að hafa upp í rekstr-
arkostnað þess og þá fyrir vægt
verð.
Bergmál, með sína 42 félags-
menn, mun halda áfram að efna
til hvíldarvikna af og til og dekra
við sitt fólk enda telur Kolbrún það
forréttindi. „Við erum aldrei glað-
ari en þegar okkur tekst að gleðja
einhvern sem þarf þess með,“ segir
hún. - „Ég fann það ekki upp. Það
hefur verið vitað lengi.“
Hver dagurinn öðrum betri
Frá húsi líknar-og vinafélagsins Bergmáls að Sólheimum í Grímsnesi berst bökunarilmur út á hlað. Gestir þess eru flestir á balli í
íþróttahúsi staðarins en þeirra bíður kvöldhressing sjálfboðaliðanna í eldhúsinu. Gunnþóra Gunnarsdóttir kíkti í heimsókn.
NÝBYGGING BERGMÁLS Borið verður í húsið og lóðin lagfærð fyrir veturinn.
KVÖLDKAFFIÐ Borðstofan er búin fallegum húsgögnum, ljósum og listaverkum. Allt eru það gjafir frá góðu fólki. Sama er að segja
um gólfefnin í húsinu.
KOLBRÚN „Ég er svo gæfusöm að lifa í landi þar sem býr gott fólk,“ segir hún.
Í BORÐSTOFUNNI Öllu
er fallega fyrir komið.VINABANDIÐ Hélt uppi fjöri í íþróttahúsi Sólheima.
ÞÓRANNA „Þið verðið að doka aðeins við eftir rabarabarakökunni sem er að koma
úr ofninum.“
NOTALEGT Fólk getur auðveldlega
látið fara vel um sig í setustofunni.