Vikan - 28.04.1966, Side 26

Þetta eru skiltin, sem blöstu við sjónum þeirra, sem komu
til stúdíós númer þrjú í Gladsaxe meðan á námskeiðinu
stóð. Efst mátti lesa, að öllum óviðkomandi væri bann-
aður aðgangur að upptökusalnum og fyrir neðan var sam-
eiginlegt merki danska og íslenzka sjónvarpsins.
' , i
Já
M
Hér sjáum við yfir þann hluta stúdíósins, sem notaður var við upptökurnar. Verið er að undirbúa fyr-
ir aðalæfinguna.
.■f,: -.'s-
■

Guðmundur Eiríksson, myndstjórnarmaður, sér
um stillingu myndavélanna.
Myndatökumennirnir, Örn, Þórarinn og Sigur-
liði, við myndavélarnar sínar.
Á rammgerðri hurð að stúdiói III I
sjónvarpsverinu í Gladsaxe má lesa:
„Adgang forbeholdt — ITV — íslenzka
sjónvarpið & Danmarks Radio — TV'.
í tvo mánuði hefur þetta spjald hang-
ið uppi meðan tæknistarfsmenn ís-
lenzka sjónvarpsins hafa hlotið þjálf-
un 1 þessu stærsta sjónvarpsstúdíói á
Norðurlöndum. Salurinn er 600 fer-
metrar að flatarmáli en lofthæð er 11
metrar. Er hann þvi helmingi stærri
en upptökusalurinn I hinum fyrrver-
andi húsakynnum Bllasmiðjunnar við
Laugaveg 176.
f einu horni salarins stendur upp-
tökuvagninn írá sænska sjónvarpinu,
sem Svíar hafa lánað fslendingum.
Vagninn var upphaflega byggður sem
strætisvagn, en þegar sænska sjón-
varplð tók til starfa, var honum breytt
í utanhússupptökuvagn. Vagninn hef-
ur verið í notkun alit til þessa dags,
en islenzkir og danskir tæknimenn
hafa gert á honum talsverðar breyt-
lngar og endurbætur.
Upptökusalnum hefur verið skipt í
tvennt, þannig að hið eiginlega upp-
tökusvæði svarar til þeæ, sem verða
mua að Laugavegi 176. Aðstaeður eru
því allar nákvæmlega hinar sömu og
verða munu er islenzka sjónvarpið
kemst í gagnið.
Myndatökumennirnir þrír, Sigurliði
Guðmundsson, Þórarinn Guðnason og
Öm Sveinsson, eru þegar byrjaðir að
stilla vélar sínar eða „læna þær upp“
eins og þeir kalla það. Það er talsvert
vandaverk og krefst mikillar ná-
kvæmni, því að allar verða vélarnar
að vera nákvæmiega eins stilltar. Guð-
mundur Eiríksson, sem sér um C.C.U.
(Camera Control Unit eða myndstjórn)
hefur umsjón með stillingunni.
Við borð fréttaþuls ræða fréttaþul-
irnir, Markús Örn og Magnús, við
Andrés Indriðason, sem stjómar upp-
tökunni, og Sverri Bjamason, sem sér
um kvikmyndir, sem verða í fréttun-
um. Hér fær Sverrir að vita í hvaða
röð kvikmyndirnar eiga að koma,
hvort þær séu negatívar eða pósitivar,
hvort þær séu syncroniseraðar (með
tali) eða ekki. Alls koma fyrir 11 kvik-
myndir í þessari fréttasendingu, sem
stendur yfir í hálftíma. Kvikmyndim-
ar eru ýmist frá Gísla Gestssyni, kvik-
myndatökumanni sjónvarpsins eða
Independent Television News í Lon-
don, sem mun að líkindum sjá Is-
lenzka sjónvarpinu fyrir fréttakvik-
myndum í framtíðinni.
Ólafur Ragnarsson, sviðsetjóri, er á
eillíum þönum. Hann ketnur nú með
bunka af Ijósmyndum, kortum og
skiltáim, sem nota á í fréttatimann.

Allar myndirnar hafa áður verið límd-
ar á þykkan pappír. Þeim er öllum
komið fyrir á statívi fyrir framan
myndavél nr. 3. Þá er komið að ljósa-
meistaranum að sjá um, að nægileg
lýsing falli á skiltin. Hann krækir í
einn ljóskastarann og beinir honum á
réttan stað.
Áður en varði er allt annað líka orð-
ið klappað og klárt fyrir aðalæfinguna.
Að aðalæfingu lokinni þarf yfirleitt
að mörgu að huga. Hálftimi er til
stefnu, þar til upptaka hefst, og sá
tími er notaður til að endurskoða það,
sem ef til vill má betur gera.
BeOíO eftir
PBiÖUlíöSÍ
— Og þá erum við tilbúín til upp-
töku eftir tvær mínútur, hrópar Ól-
afur sviðsstjóri. Ekki líður á löngu,
þar til önnur fyrirskipun kemur:
— Myndavél númer tvö á kynni!
Það er Örn Sveinsson, sem stjórnar
myndavél númer tvö — cða „Bcllu“,
cins og hann kallar hana sjálfur. Hann
er fljótur að koma hinni fyrirferðar-
miklu vél fyrir og stilla á rétta linsu.
Leiðslur og kaplar frá vélunum liggja
eins og hráviði um allt gólf, og það
/jjfr&aíV ... • ■
er flestum óskiljanlegt, hversu lagnir
myndatökumennirnir eru að færa vél-
ar sínar úr einum stað í annan. En
auðvitað sannast einnig hér, að æf-
ingin skapar meistarann.
Eitthvað virðist vera bogið við ljós-
in. Ingvi Hjörleifsson, ljósameistari,
kemur á harðahlaupum úr klefa sin-
um með gríðarstóra stöng undir hendi,
sem hann notar til að pota i ljóskast-
arana. Einn kastarinn hefur færzt úr
stað, en það tekur Ingva ekki nema
sekúndubrot að kippa því í Hðinn.
Úlfar Sveinbjörnsson, hljóðupptöku-
maður, vili iíka vera viss i sinni sök.
Ilann biður Kolbrúnu Jóhannesdóttur,
sem gegnir hlutverki kynnis cða
„þulu“ að lesa fyrstu setningar af
inngangsorðum sínum, en þannig gcng-
ur hann úr skugga um hljóðstyrkinn.
í þessu hrópar sviðsstjórinn „Ein
mínúta til upptöku". Nú á ckkert að
vera að vanbúnaði að upptaka geti
hafizt. Sekúndurnar sniglast áfram.
Einhver undarleg cftirvænting og
spcnna liggur f loftinu.
Innl í stjórnklefanum situr stjórn-
andinn og við hlið hans meðhjálpari,
sem nefnist „klipparl". Sá hcfur fyrir
framan sig borð með ótal hnöppum
og tökkum til þess að klippa eða mixa
milli myndavélanna eftir því scm
stjórnandinn segir til um. Stjórnand-
inn hefur fyrir framan sig fimm moni-
tora (þ.e. sjónvarpstæki) — þrír þeirra
sýna myndír frá myndavélunum í upp-
tökusalnum, sá fjórði er fyrir kvik-
myndir og sá fimmti sýnir myndina,
sem send er út, en sá monitor er yfir-
leitt auðkenndur með rauðu ljósi. Ekki
má glcyma hljóðnemanum, sem stjórn-
andinn malar f allan tímann meðan
Framhald á bls. 48.
2g VUEAN 17. thl.