Vikan - 28.04.1966, Blaðsíða 47

Heklaflur
iakki fyrir
simarifl
Stærð 40-42.
Efni: 500—550 gr. af fremur fíngerðu
ullargarni í 2 ljósum litum sem fara vel
saman. Heklunál nr. 5.
Jakkinn er heklaður úr tvöföldu garn-
inu og miðlungi þétt.
Hæfilegt er að 12 munsturstuðlar og 9
umf. mæli 10 x 10 sm.
Standist þessi hlutföll má prjóna eftir
uppskriftinni óbreyttri, annars verður að
breyta nálar- eða garngrófleikanum.
Stuðlahekl: 1 1. á nálinni, bregðið gam-
inu um nálina, dragið garnið upp í gegn
um fitina, bregðið þá aftur garninu um
nálina og dragið það í gegn um 2 1.,
bregðið því aftur um nálina og dragið
það 1 gegn um 2 lykkjurnar sem eftir
eru og hefur þá myndazt 1 stuðull.
Heklið 1 eða 2 loftlykkjur milli stuðla
og heklið síðan næstu umferð með því
að hafa stuðlana milli stuðla fyrri um-
ferðar.
Bakstykki: Fitjið upp 58-62 loftlykkj-
ur, snúið við, sleppið 2 fyrstu lykkjun-
um og heklið síðan 56—60 munsturstuðla.
Heklið þannig áfram þar til stykkið
frá uppfitjun mælir um 38—40 sm. Slepp-
ið þá 2 1. í hvorri hlið og takið síðan
áfram úr með því að sleppa 1 stuðli í
byrjun og enda hverrar umferðar þar til
16—20 1. eru eftir.
Vinstra framstykki: Fitjið upp 40—42
loftl. Snúið við, sleppið 2 fyrstu lykkj-
unum og heklið síðan 38—40 stuðla. Hekl.
áfram þar til stykkið mælir 38—40’jsm.
Sleppið þá 4 1. í annarri hliðinni (h^nd-
vegsmegin) og takið síðan úr fyrir ská-
ermi með því að sleppa 1 stuðli í hyérri
umf. handvegsmegin. Þegar handyégur
mælir um 14 sm. er tekið úr hálsnjáls-
megin með því að sleppa 10, 2, 2, 1, í, —
10, 2, 2, 1, 1, 1, 1, 1. Takið úr handvsegs-
megin þar til 1 1. er eftir.
Hægra framstykki: Heklið eins og
vinstra framstykki, en gagnstætt. Heklið
einnig 3 hnappagöt þannig: Sleppið 1 1.
4 1. frá jaðri og fitjið upp 1 loftl. í napstu
umf. eru svo heklaðar 2 1. í uppfitjjúðu
lykkjuna svo lykkjufjöldinn ruglist ■ ekki.
Fyrsta hnappagatið kemur 8 umf. frá upp-
fitjun og önnur með 8 umf. millibjli^
Ermar: Fitjið upp 36 loftl., snúið ;Við og
heklið 34 stuðla umf. á enda.
Byrjað er að auka út í 6. umf.
að bæta við 1 1. báðum megin í 4. hv^rri
umf. 7 sinnum. /.
Heklið þar til ermin mælir um 4£ cm.
Sleppið þá 3 1. í hvorri hlið og takið
síðan úr með því að sleppa 1 1. í byrjun
og enda hverrar umferðar þar til 6 1.
eru eftir. Heklið aðra ermi eins, en gagn-
stætt.
Saumið jakkann saman með þynntum
garnþræðinum og aftursting eða varp-
spori.
Kragi: Takið upp um 56 1. á hálsmáli
að aftan, en skiljið eftir um 10 1. á fram-
stykkjunum báðum megin.
Heklið munstur 6 umf.
Heklið að lokum í kring um jakkann,
öfugt fastahekl, eða frá vinstri til hægri.
Hér á landi eins og annars staSar gefa ung-
ar stúlkur kost á sér til barnagæzlu á kvöldin,
þegar foreldrarnir þurfa að fara út. Ekki veit
ég hvernig það kaup, sem þær taka, hefir feng-
ið á sig fasta mynd, en mér er sagt, að þær
taki yfirleitt tuttugu og fimm krónur á ttmann,
og sumar jafnvel þrjátíu krónur. Þetta kaup
virðist vera óháð öllum aðstæðum, eins og þvf,
hvort um mörg börn er að ræða, hvort þau eru
sofnuð eða hvort það þarf að hátta þau, baða
þau og taka til eftir þau, og ekki heldur því
hvort aðeins er um kvöldstund að ræða fram
að miðnætti eða setu fram á morgun. Ég las
eða heyrði einhvers staðar, man nú ekki leng-
ur hvar eða hvenær, að þetta væri öðru vfsi f
Danmörku eða jafnvel á Norðurlöndum og vfð-
ar. Þar væri borgað eftir þvf, til hvers væri ætl-
azt af stúlkunni. Væru börnin sofnuð og stúlk-
an þyrfti ekkert annað að gera en sitja inni í
stofu við lestur (oft sfnar eigin lexfur fyrir skól-
ann) eða við að hlusta á útvarp eða horfa á
sjónvarp og sérstaklega ef það væri aðeins
fyrir miðnætti, tæki stúlkan miklu minna en ef
hún þyrfti að sjá um að börnin háttuðu, jafn-
vel baða þau, gefa þeim að borða og þvo upp,
ef hjónin fara snemma út. Venjulegt tímakaup
fyrir barnagæzlu í Danmörku, var mér sagt af
konu nýkominni þaðan, er 2,50 danskar krón-
ur. Það var nú ekki auðvelt að fá uppgefið hér
venjulegt verkakvennakaup þar f landi, en ætla
mætti, að þetta væri rúmur þriðjungur af með-
al kaupi iðnverkakvenna þar, og er það miklu
minna kaup en hér er borgað fyrir barnagæzlu,
miðað við það sama.
Vilji hjón hér í Reykjavík skreppa í bíó og
fái telpu (venjulega eru þetta ungar telpur, sem
taka þetta að sér) úr næsta húsi eða nálægri
götu til að gæta barnanna á meðan, lætur
nærri að þau þurfi að borga bíómiðaverð tvisvar
sinnum fyrir gæzluna. Ég held að fáum hjónum
finnist borga sig að fara í bíó eða skreppa f
kvöldkaffi til kunningja, ef þau þurfa að kosta
þessu til. Þegar svo er haft í huga, að e.t.v. sé
aðeins um eitt barn að ræða, sem kannski stein-
sefur allan tfmann, stúlkan fái jafnvel betra
og skemmtilegra umhverfi og meiri þægindi en
heima hjá sér — en það fer nú auðvitað eftir
ástæðum — geti gætt sér á kræsingum í eldhús-
inu, haft útvarp, sjónvarp og plötuspilara til af-
nota og jafnvel vinkonur sfnar hjá sér, finnst
vfst flestum, að þetta sé of mikið kaup. Ef mið-
að er við það, sem eftir mínum upplýsingum
er borgað í Danmörku, má segja að fimmtán
krónur séu hámark — og þó skilst mér að stúlk-
an hátti börnin og hjálpi til fyrir það kaup þar.
Væri ekki rétt, að mæðurnar færu að hafa ein-
hver áhrif á þessi mál, en létu telpurnar ekki
einráðar um að ákveða kaupið? Það má segja,
að engin telpa þurfi að taka þetta að sér frek-
ar en hún vill og geti því hafnað þvf kaupi,
sem hún telur of lágt, en mæðurnar aftur verr
settar, þar sem þær oft og tfðum komast ekki
út nema fá utanaðkomandi hjálp. En telpurnar
verða að hafa í huga sérstöðu sína á þesSum
vinnumarkaði, því að þær taka þetta ekki að
sér, nema þegar þær þurfa ekkert annað að
gera. Séu þær sjálfar að skemmta sér eða upp-
teknar við eitthvað, neita þær auðvitað, og
þannig er þetta ekki eins og flest önnur vinna,
sem er að einhverju leyti bindandi og getur
stangazt á við eigin þarfir eða hagsmuni. Væri
ekki sanngjarnt, að borgað væri fyrir þessa
þjónustu eftir þvf hvaða verk telpunum er ætl-
að að vinna og ekki sfzt á hvaða tfma sú vinna
fer fram? Það fyndist sjálfsagt engum ósann-
gjarnt að borga meira fyrir setu langt fram á
nótt en eina kvöldstund, og mætti þá hafa næt-
urtaxta, sem byrjaði á vissum tíma, t.d. lim
miðnættið. En væri það tekið upp, þyrfti kvöld-
tíminn að lækka mikið, til þess að einhver sann-
girni væri ( þessu. Þættinum „Vikan og heimil-
ið" þætti fróðlegt að heyra eitthvað frá lesend-
um um þetta mál, ef eitthvað nýtt kæmi fram
þar.
VIKAN 17. tW. 47