Vikan - 28.04.1966, Blaðsíða 46

1
(Aj VIKAN OG HEIMILiÐ
ritstjóri:
Gudridur Gisladóttir.
Þegar sólin skín á vorin, fyllast allar húsmœSur löngun til aö gera hreint eftir veturinn. ÞaS er ótrú-
legt hve rykiö verSur áb,erandi í lágum sólargeislunum og fingraför barnanna á veggjunum verSa eins
og ógnandi hendur yfir húsmóöurinni, þar til búiö er aö fjarlœgja þau. Sumar taka út öll húsgögn
og gl^gatjöld, þvo loft og veggi og leggja allt húsiö undir, aörar láta sér nægja aS viSra og hreinsa
hitt ömSetta í einu herbergi í senn. En állar hreinsa eitthvaS til á vorin, og þaö getur auSveldaS verkin
miJciSU'ef allt er skipulagt og notaöar þær aöferöir, sem hentugastar eru. Hér á eftir veröur ekki fariS
út í iþaö. aö gefa neinar allsherjar leiöbeiningar um hreingerningu, heldur stiklaS á ýmsum atriöum.
Pantigófyrizfram hreinsun á því, sem á aö hreinsa í efnálaug eöa teppahreinsun, þanmig aS þaS þurfi
ekki f$- iáka lengri tíma en nauösynlegt er og hægt sé aS koma öllu í samt lag á sem skemmstum tlma,
þvl aty fjjjlskyldunni er satt aö segja ekki mikiö gefiö um mikla tiltekt og rót, þótt hún vilji auSvitaö
hafa állt hxeint í kringum sig — án þess aö veröa vör viö hvernig þaö sé framkvæmt! Flestar konur eru
þreyttar á vorin og kvíSa því fyrir hreingerningunni, en kvíöinn getur veriö jafnþreytandi og verkiö
sjálft^svo. aO bezt er aö Ijúka þessu af sem fyrst. Þó er ekki rétt aö kasta sér út í þetta einn morgun
fyrirSaralaust, þótt aö állt sýnist óvenjulega óhreint í morgunsárinu og skapiö sé ekki sem bezt. Slikt
velduijii;.áliltqf vandræöum og verkiS veröur erfiöara, hafi þaö ekki veriö vel undirbúiö. Bezt er aO hreinsa
álla yfyáfhuni fyrst og setja þá til hliöar, gluggatjöld og teppi verOur aö fjarlægja, annaöhvort til aö
hreinsq. eöa yiöra, daginn áöur og kaupiö hentug hreinsunarefni áöur en þiö byrjiö, svo aö ekki þurfi
aö hiiyupai út- í búöir jafnóöum eftir þeim. Undirbúiö matinn fyrirfram fyrir þann daginn, sem aöál-
hreingerningin stendur yfir, og sem sagt — skipuleggiö állt vel.
<'*»***<
Þegar veggir eru þvegnir, á að
bleyta þá neðst fyrst, svo að sápu-
vatnið myndi ekki rákir á þurran
vegginn, sem erfitt er að ná af
með skolvatninu. Skolið hvern
blett vel, helzt úr tveimur vötnum
og nuddið glansandi lakkmálningu
með þurrum klút síðast.
Dúnpúða og sængur má ekki
berja með mublubankara, aðeins
hrista og viðra. Sé viðkvæmt á-
klæði á húsgögnunum, borgar sig
að leggja grisiu ofan á þau, séu
þau barin, eða vefja grisju um
bankarann. Sé ekki hægt að fara
út með þau, dregur votur klútur
vel í sig rykið, sé barið á hann.
Bezt er að ryksuga bólstruð hús-
gögn vel áður en Þau eru barin.
Snúið þeim á hvolf og ryksugið
vel fjaðrirnar og botninn undir
þeim, því að það er eftirlætisstaður
mölflugunnar. Áklæðið má þvo
með efnum þar til gerðum, sem
fást víða í búðum. Lesið leiðar-
vísinn vel, svo að þið blandið
ekki of sterkt vatn, og látið á-
klæðið þorna vel, áður en það
er tekið i notkun aftur. Sprautið
mölvarnarefni neðan á bólstruð
húsgögn, sérstaklega ef þið verðið
mikið fjarverandi í sumar.
Gólfteppin er lika hægt að
hreinsa heima með teppahreipsara,
sérstaklega gerðum fyrir freyði-
sápu, sem síðan er látin þorna
yfir nóttina og ryksuguð úr næsta
dag. Sé farið með þau út, má
ekki leggja þung teppi yíir mjóa
snúru, því að þannig getur botn-
inn í Þeim brotnað við skarpt
brotið. Sé filt undir teppinu, er
heillaráð að sprauta mölvarnar-
efni á það, þegar teppin eru tekin
upp. Lyktin er fljót að eyðast, en
áhrifin endast út sumarið. „Spray“-
mölvarnarefni eru ákaflega þægi-
leg í notkun og fást í sérstökum
brúsum.
Varizt að hafa of grófa klúta
á húsgögnin, þegar þau eru fægð.
Núna fást, víðast húsgagnaáburðir
með sjálfgljáandi efni í, svoköll-
uðu silicone og satt að segja leitaði
ég í marga mánuði að venjulegum
húsgagnaáburði með engu slíku
efni í, en fann ekki fyrr en um
daginn hjá Silla og Valda í Austur-
stræti. Mér finnst sjálfgljáandi á-
burður fara illa með húsgögnin,
gera gráan og harðan gljáa og
ekki hreinsa vel óhreinindi, en
það er með það eins og fleira í
verzlunum, kaupmennirnir halda
að það nýja og mikið auglýsta,
sem þar að auki er auðveldara í
notkun, (þótt það muni að visu
ekki miklu,) hljóti að vera það
eina rétta og hafa alls ekki annað
á boðstólum. Teakolíu má ekki
nota of iþétt, alls ekki eins og
venjulegan húsga'gnaáburð. Það
þarf að hreinsa viðinn vel, áður
en hún er borin á, annars missir
viðurinn alla eðlilega áferð.
Mosaikgólf eru oft mött og grá-
leit, en það getur stafað af þvi, að
þau hafi ekki verið vel hreinsuð
í upphafi, en eftir að þau eru
lögð á, þarf að sýruhreinsa þau —
en það er gert með 1 hluta salt-
sýru á móti 5 hlutum vatns (farið
mjög varlega með saltsýruna og
hellið henni út í vatnið, en ekki
öfugt og geymið þar sem börn
ná undir engum kringumstæðum
í hana). Eftir að gólfið hefur ver-
ið hreinsaö með þessu, er borin
á það blanda úr línoliu og terpen-
tínu, jafnt af hvoru, og látin liggja
á í 10 mín., en síðan þerruð af með
þurrum klút. Endurtakið þetta 8
dögum seinna og siðan einu sinni
í mánuði, en þess á milli á að
þvo gólfið úr sápu, spónum eða
grænsápu, en alls ekki sulfoefnum,
þau gera gólfin grá og þurr. Hér
er átt viö óglerjaö mosaik. Bón upp
úr gólfum er hreinsað með stein-
olíu eða efnum, sem eru seld til
þess, og munið svo að bera mjög
lítið á framvegis, en nudda þess
betur. Fátt er ljótara en of bón-
uð gólf, sem ryk og óhreinindi
setjast í, sama hve vel þau eru
þvegin öðru hverju. Annars er
sagt, að ekki megi nota sterkt
sápu- eða sulfovatn á linoleum,,
það slíti því meira en fætur mann-
anna. Alls ekki á að nota á það
ræstiduft þvi á línóleum er slit-
lag efst, sem helzt á ekki að nudda
burt. Á gúmmídúka má ekki nota
nema sjálfgljáandi bón, sem ekki
innihalda fitu, því að fita leysir
upp gúmmíið.
HOLLRAÐ
MÁLNINGARBLETTIR Á
HÖNDUNUM.
Þær, sem mála með oliumáln-
ingu, hreinsa málningarblettina af
höndunum með terpentínu. Margar
konur þola hana illa á hendurnar.
Ég hef heyrt, að gott sé að smyrja
smjöri á málningarflekkina og Iáta
þaö liggja á um stund, og þvo síðan
með sápu og vatni. Þetta hrífur
því aðeins, að smjörið sé borið á
áður en hendurnar eru þvegnar,
en með þessu losnar konan alveg
við þurrar og hrjúfar hendur af
terpcntínunni.
MÁLNIN GAKB AKKINN.
Þegar málað er með rúliu, er
hentugt að þekja bakkann með
málmpappír. Þá þarf ekki annað
en hella afgangsmálningunni aft-
ur í dósina, losa síðan pappírs-
mótið og kasta þvi — og bakkinn
er eins og nýr.
SLITIÐ KÖGUR.
Sé kögrið á smáteppinu orðið
slitið, er það til óprýði. Klippið af
kögrinu, en látið það mikið verða
eftir af þvi, að auðvelt sé að bretta
því upp á rönguna. Klippið fóður-
lengju og límberið og leggið yfir
kögrið á röngunni og strauið yfir.
Þannig verða brúnirnar sléttar og
snyrtiiegar.
OF MIKIL SÁPA f ÞVOTTAVÉL-
INNI.
Hafi of mikil sápa verið sett í
þvottavélina myndast of mikil
sápufroða, en sé vélin stöðvuð og
dálitlu saltl stráð i vatnið, minnk-
ar froðan.
GULUR ÞVOTTUR.
Hafi hvítt tau Iegið lengl ónotað,
kemur gulleltur blær á það. Sé
það lagt i bleyti i sódavatn (2—3
matsk. þvottasðdi í kerið) verður
það aftur hvítt. Þetta er lika gott
ráð við þeim gulleitu blettum, sem
oft vilja koma í miðju svæfilvers-
ins.
STYÐJIÐ BLÓMIN.
Bambusstengur eru venjulega
notaðar til að styðja pottablómin,
ef leggur þeirra veldur þvi ekki
sjálfur. Það er tilbreytni f þvi, að
hirða skemmtilega lagaðar trjá-
greinar og e. t. v. mála þær hvítar,
og stinga þeim í pottana plöntun-
um til stuðnings, sérstaklega ef
stofn þeirra er margskiptur.
LYKT f ÍSSKÁPNUM.
Sé leiðinleg lykt f ísskápnum,
má setja sódaduft í krukku með
málmloki, stinga nokkur göt á
lokið og láta krukkuna standa í
nokkra daga innst i fsskápnum.
HREINSIÐ BARNASTÓLINN.
Fái barnið að borða sjálft 1
barnastólnum, er erfitt að hreinsa
hann, því i öllum hornum og sam-
skeytum eru matarlelfar. Ef þið
hafið steypibað við baðkerlð eða
handsturtu, sem hægt er að stilla,
er ágætt að setja stólinn þar und-
lr og láta vatnlð skola hann. Séu
fastlr blettir, má bursta þá með
stffum bursta. Þurrkið stólinn
siðan og Iátið hann standa þar til
hann er þurr.
NÆLONGLUGGATJÖLD.
Storesar úr nælon verða stifari
og fallegri eftlr þvott, séu þeir
skolaðir úr saltvatnl.