Vikan - 07.11.1968, Síða 17

mur litum, með lesmáli neðan mynda. Hér birtum við sýnishorn af því, hvernig þessar hetjur okkar voru fyrir 30 árum.
Rasmína: Hefir þú. nú ennþá einu sinni
gleymt að kaupa þér bindi við kjólfötin þin,
afglapinn þinn? í>að er eins og vant er, þú
gleymir öllu! Og bráðum missir þú vitið!
Gissur gullrass: Hvað, ertu kominn aftur?
Rasmína: Haltu þér saman, greyið mitt! Ég
kom aftur, af því að ég gleymdi peningabudd-
unni minni. Hvar i ósköþunum hefi ég getað
látið hana. (kallar) Stina!
Erla: Já, frú, ég skal skiia þessu til mömmu,
þegar hún kemur heim. Mamma hlýtur að hafa
gleymt því, að hún lofaði að senda yður þessi
heimilisföng!
Gissur gullrass: En hvað þú ert búin að vera
lengi!
Rasmina: Ö, ég sá svo margt fallegt, sem
ég varð að kaupa. Og ég fékk það^allt með
gjafverði. Það hefði verið átraílega heimsku-
legt að nota ekki tœkifærið!-
Rasmína: Ef þú heldur, að þú sleppir við að
fara á konsertinn, þó þú hafir ekki kéypt bind-
ið, þá skjátlast þér, bragðarefurinn þinn! Nú
fer ég ,og kaupi bindið!
Rasmina: Hafið þér séð budduna mina?
Stína: Jú, hún var að flækjast frammi í
eldhúsi, svo ég tók hana og lagði hana ein-
hversstaðar. Eg er búin að steingleyma, hvar
ég lét hana!
Erla: Ó, hamingjan góða! Nú gleymdi ég að
spyrja hana um símanúfnerið, og ég er lika
búin að gleyma, hvað hún heitlr!
Gissur gullrass: Já, þetta er nú allt saman
gott og blessað, en segðu mér í hvaða kassa
bindið er?
Rasmína: Bindið! Æ-æ-æ! Eg steingleymdi
að kaupa bindið!
Gissur gullrass: Er ég að verða gamall? —
Rasmína segir, að það sé enginn eins gleyminn
og ég. Hún sagði meira að segja um daginn,
að ég væri farinn að ganga I bamdómi!
Stína: Ó, hvað á ég að gera? Eg gleymdl
að segja frúnni, að hún frú Hólm hringdi og
bað mig að skil'a til frúarinnar að hringja til
sín undir eins og hún kæmi heim. Það var eitt-
hvað mjög áriðandi!
Stína; Ég var alveg búin að gleyma, að það
er frídagurinn mínn I dag, og frúin hefir
gleymt að borgá mér kaupið, svo að . . .
Gissur gullrass: Gleymdu því Uka!
Rasmína (inni): Erla, þetta er alveg hræði-
legt, ég er alveg búin að gleyma hver það var
sem ég lofaði heimilisföngunum. Eg hefi líka
gleymt, hvaða heimilisföng það voru!
Gissur gullrass: Klukkan er nú rúmlega 8,
Hún hefir vonandi gleymt konsertlnum.
VIKAN—AFMÆLISBLAÐ 17