Vikan - 15.03.1979, Blaðsíða 42

GLA UMGOS/NN
Þýð.: Emil Kristjánsson
„Lydia er alls óvön því að annast sig sjálf,” sagði
Piers. „Þar að auki mun fylgd þjónustustúlku
gera flótta okkar siðsamlegri.”
Mér finnst það mjög skrítið og alls
ekki eðlilegt.”
„Það voru vissar aðstæður, sem —
sem gerðu slíkt nauðsynlegt." sagði Pen
stirðlega. „Ég varð að flýja úr húsi
frænku minnar.”
„Nú, en ég skil ekki hversvegna —"
„Vegna þess að ég varð að klifra út
um glugga,” sagði Pen hvasst. „Auk
þess gat ég ekki ferðast ein sem stúlka,
eða hvað?”
„Nei, líklega ekki. En þú ættir alls
ekki að ferðast ein á neinn hátt. Þú ert
nú meiri ofurhuginn." Grunsemd
læddist að honum; hann leil á Pen og
hleypti brúnum. „En þú varst með sir
Richard Wyndham þegarég kom inn og
það virtist vera nokkuð náið samband á
milli ykkar. í öllum bænum, Pen, hvert
stefnir? Hversvegna ert þú í hans félags-
skap?”
Endurfundir hennar við gamlan leik-
félaga virtust ekki aðeins ætla að valda
vonbrigðum, heldur líka ófyrirsjáanleg-
uni erfiðleikum. Pen komst ekki hjá því
að finna að hr. Luttrell hafði ekki liina
minnstu samúð með henni. „Ó, það er
líka löng saga," svaraði hún óörugg.
„Það var af vissuni ástæðum sem ég
vildi fara heim aftur og — og sir Richard
vildi ekki leyfa mér að fara ein.”
„En, Pen!” Hann var skelkaður. „Þú
ert þó ekki á ferð með honum?"
Rödd hans gerði ævintýri hennar að
engu. Þess i stað sá hún það sem gerst
hafði sem hneykslanlegt. Hún skipti
lilum og var að reyna að finna útskýr-
ingu sem gerði Piers ánægðan, þegar
dyrnar opnuðust og sir Richard gekk inn
í stofuna.
Eitt augnatillit á fyrirlitningarsvip
Piers og annað á eldrauðar kinnar Pens
og gljáandi augu, var nóg til þess að
færa sir Richard vitneskju um það sem
gerst hafði I stofunni. Hann lokaði dyr-
unum og sagði sinni þægilegu röddu:
„Ah, góðan daginn, hr. Luttrell. Ég
vona að — hér — óvæntir atburðir
kvöldsins í gær hafi ekki rænt yður
svefni?"
Pen andvarpaði fegin. Við það eitt að
sir Richard kom inn var eins og öll vand-
ræði heimsins leystust. Hún stóð upp og
gekk ósjálfrátt til hans. „Herra, Piers
segir — Piers heldur — ” Hún þagnaði
og bar hönd upp að heitri kinn sinni.
Sir Richard leit á Piers með undrunar-
svip. „Nú?” sagði hann rólega. „Hvað
segir og heldur Piers?”
Hr. Luttrell stóð upp. Undir þessu
hæðnislega og umburðarlynda augna-
ráði fór hann að roðna. „Ég sagði aðeins
— ég furðaði mig bara á hversvegna Pen
væri á ferð með yður."
Sir Richard tók upp tóbaksdósir sínar
og fékk sér i nefið. „Og dettur yður
engin skýring i hug?” spurði hann.
„Nú, herra, ég verð nú að segja að
mér finnst — ég á við —"
„Ég hefði kannski átt að segja yður
það,” sagði sir Richard, tók í hönd Pen
og hélt henni frekar fast, „að þér talið
við verðandi lafði Wyndham.”
Höndin titraði en þétt tak sir Richards
fékk ungfrú Creed til þess að þegja.
„Nú skil ég," sagði Piers og allt virtist
skýrast fyrir honum. „Ég biðst afsök-
unar. Þetta eru óvæntar fréttir! Ég óska
ykkur til hamingju. En, en hversvegna
verður hún að vera i þessum fölum og
hvað eruð þér að gera hér? Mér finnst
þetta ennþá frekar furðulegt. Ég býst
við, fyrst þið eruð trúlofuð að þá — En
þetla er mjög sérviturt, herra og ég veit
ekki hvað fólk mun segja.”
„Þar sem við höfum lagt mikið á
okkur til þess að enginn nema þér
komist að því hver Pen er raunverulega,
þá held ég varla að fólk segi mikið."
svaraði sir Richard rólega „Ef leyndar-
málið læki út — nú, þá er svarið að við
erum mjög sérviturt par.
„Það mun aldrei leka gegnum mig.”
fullvissaði Piers hann um. „Þelta kemur
mér auðvitað ekkerl við, en ég get ekki
annað en furðað mig á hversvegna þið
eruð hér og hvi Pen þurfti að klifra út
um glugga. Ég ætla ekki að vera með
yfirheyrslur. herra, en ég hef alltaf þekkt
Pen.”
Nú var það ungfrú Creed sem lók þétt
í hönd sir Richards. Takið var svo ör-
væntingarfullt, að sir Richard leit niður
til hennar og brosti til huggunar.
„Ég er hræddur um að ég geti ekki
sagt yður hversvegna við erum hingað
komin," sagði hann. „Vissar kringum-
stæður gerðu þessa ferð nauðsynlega. Þó
er auðvelt að útskýra klæðnaðinn á Pen.
Hvorugt okkar vildi vera að iþyngja
okkur rneð þvi að hafa stúlku með í ferð
sem farin var vegna mjög viðkvæmra
mála; og þar sem heimurinn, minn kæri
Luttrell. er strangur siðadómari. töldum
við það hentugra fyrir Pen að látast vera
frændi minn í stað verðandi eiginkonu
minnar.”
„Já, já, auðvitað.” sagði Piers, óviss,
en yfirbugaður af fullvissu glaumgosans.
„Núna,” sagði sir Richard, „ættum
við að vera á leið til London, ef ekki
hefðu gerst tveir óvæntir atburðir. Og
því miður verð ég að segja yður að annar
þeirra er yðar sök.”
„Min?”stundi Piers.
„Yðar,” sagði sir Richard og sleppti
hendi Pen. „Stúlkan sem mér skilst að
þér séuð leynilega trúlofaður, hefur i
misheppnaðri tilraun til þess að fela
sannleikann, tilkynnt föður sinum það
að Pen sé maðurinn sem hún átti stefnu-
mót við i kjarrinu i gærkvöldi."
„Já, Pen sagði mér það. Sannarlega
vildi ég að hún hefði ekki gert það. en
húnersvofljótfær.”
„Svo hefur mér virst,” sagði sir
Richard. „Þvi miður, þar sem ég er til-
neyddur til að dveljast um hrið i Queen
’
Bnn aukin
þjónusta!
Ókeypis eyðubtöð á afgreiðslunni:
Bíll: Sölutilkynningar, tryggingabréf, víxlar, afsöl.
Lausafé: Kaupsamningar, víxlar.
Húsnæði: Húsaleigusamningar.
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið
Dagblaðið afgreiðsla Þverholti 11 sími 27022
Miðstöð smáauglýsingaviðskiptanna
Smáauglýsingaþjónustan.
MMBIAÐIB
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið Afgreiðsla Þverholti 11, simi 27022
42 Vlkan II. tbl,