Vikan - 15.03.1979, Blaðsíða 62

PÓSTIRI\N
Svo f lutti ég
burtu
Kæri Póstur!
Ég vil byrja á því að þakka
Vikunni fyrir allt það góða á
liðnum árum! Svo vona ég að
ruslakarfan (sem mér fyndist
réttara að kalla bréfakörfu, þar
sem það fer margfalt meira af
bréfum í hana en rusli) sé í
megrun. Og nú ætla ég að
komast að því, sem mér liggur
á hjarta.
Ég var með strák í fyrra og
þegar við vorum búin að vera
saman í 8 mánuði flutti ég í
annan bœ. Þá hættum við
saman, en nokkrum mánuðum
seinna hitti ég hann aftur á
skemmtun þar sem hann var
með annarri stelpu. Þegar við
hittumst (ég og hann) fór hann
frá hinni stelpunni og var með
mér. Hann sagði mér að
honum þætti vænt um mig en
væri hrifinn af henni. Hann
var hjá mér um nóttina. Næsta
morgun sagði hann stelpunni
upp, en þá var skemmtunin
búin, hann fór heim til sín og
ég heim til mín. Stuttu seinna
flutti ég út á land, svo langt
burt að við gátum ekkert hist,
en hann hafði ekkert látið í sér
heyra þennan hálfa mánuð.
Vinir hans sögðu honum að ég
væri að flytja og kvöldið áður
en égfór, var ég á balli í
bænum þar sem ég bjó, og
hann kom á sama ball (vinir
hans höfðu líka sagt honum að
ég œtlaði þangað). Við
töluðumst lauslega við, svo fór
ég mína leið og hann sína.
Leiðrétting
1 grein um Brennivinsgerð Rikisins sem
birtist i 7. tbl. urðu heldur harkaleg
mistök. Þar var sagt að þeir P.L.
Mogensen og Guðbrandur Magnússon
væru upphafsmenn brennivfnsupp-
skriftarinnar. Það er ekki rétt. Jón Vest-
dal efnaverkfræðingur átti heiðurinn af
henni, og honum til aðstoðar við
smökkun og annað var Friðrik Dungal,
stofnandi Remediu m.m. Við biðjumst
afsökunar á þessum mistökum.
Seinna um kvöldið var hann að
dansa við aðra og ég við annan
strák, og þegar hann sá mig
dansa hætti hann ogfórfram á
gang. Þegar ballið var búið var
hann einn ogégein, við
lentum saman.
Næsta morgun flutti ég og
nú hef ég ekki séð hann í hálft
ár. En eftir nokkra daga flyt
ég, og það vill svo einkennilega
til að ég flyt einmitt í sama bæ
og hann býr í. Hvað finnst þér
að ég eigi að gera? Heldur þú
að hann hafi verið hrifmn af
mér eftir að við hœttum
saman? Heldur þú að hann sé
enn hrifinn af mér? Ég vona að
þú afsakir stafsetningar-
villurnar, en stafsetningin mín
er komin úr þjálfun. Viltu ekki
skila til ruslakörfunnar að
þegar maður er í megrun, þá er
ágætt að sleppa bréfunum en
láta sér nægja umslögin.
Kærar kveðjur.
Eyfadís
Ruslakarfan tók ráðleggingun-
um mjög vel, en telur sig þó
varla geta verið án þeirra víta-
mína, sem í bréfunum sjálfum
felast. Pósturinn getur að sjálf-
sögðu ekkert vitað um tilfinn-
ingar þínar og stráksins, en getur
þó imyndað sér að enn logi í
gömlum glæðum fyrst þið hafið
þennan áhuga þegar þið hittist.
Þetta kemur allt betur í ljós
þegar þú verður flutt í sama bæ
og hann býr í. Bíddu bara róleg
og láttu hverjum degi nægja
sína þjáningu.
. .. og þá lendir
allt í skralli
Elsku Póstur!
Nú ætla ég að skammast
svolítið. Það er nú ekki í
sambandi við Vikuna, heldur
um sjónvarpið. Fyrst œtla ég
að lýsa því yfir, að mér finnst
efnið í Stundinni okkar fara
alltaf versnandi með hverju
árinu sem líður. Ég sá stelpur
leika einu sinni þætti eftir
sjálfar sig, og það fannst mér
gaman. Það mætti gjarna vera
meira af slíku. Og svo þetta
með efni fyrir unglinga á
miðvikudögum. Að hafa það
þar finnst mér næstum því
fráleitt, og þá á ég við, að þá
eru krakkar kannski í
skólanum. Ekki beint í
skólanum, heldur í leikfimi eða
einhverju þannig. Og ef maður
er í tónlistarskóla, eins og ég,
þá geta tímarnir þar spilað inn
í. Um myndina, sem var
nýlega, Heili Donovans, þá
finnst mér, að það ætti ekki að
hafa svoleiðis. Maður gæti
farið að hugsa einhverja
bévaða vitleysu og þyrði ekki
að fara að sofa. Og ef það er í
lit, þá er það sjálfsagt meira
hrollvekjandi. Svo var þessi
mynd leiðinleg í þokkabót. En
það mætti gjarna sýna
almennilega hrollvekjumynd
einhvern daginn. Nú leyfi ég
mér að stinga upp á sjónvarpi
á fimmtudagskvöldum fyrir
unglinga, eins og poppþætti
eða vinsælustu popplögin,
eitthvað slíkt, því útvarpið er
svo leiðinlegt stundum (alltaf) á
kvöldin, að maður fer út, og þá
lendir allt í skralli. Og ég vona,
að fleiri taki undir það með
mér. En svo ég víki mér að
Vikunni, þá fmnst mér hún
vera ágæt, og þetta að hafa
plaköt er frábært, alveg
frábært. Nú ætla ég að biðja
þig að svara einni til tveimur
spurningum. Um hvað getur
maður valið, þegar maður
kemst upp úr 9. bekk gagn-
fræðaskóla? Ég valdi landa-
fræði, mannkynssögu og það.
Ég man ekki, hvort það heitir
samfélags- eða raungreinar.
Svo, elsku Póstur, ég held, að
það hafi ekki verið neitt fleira
að sinni. Vertu blessaður og
sæll, og líði þér sem allra best.
Ein pennaglöð xx
Að mörgu leyti getur Pósturinn
verið hjartanlega sammála þér
Ég tala svo lítið
Komdu sæll, Póstur góður!
Ég hef aldrei skrifað þér áður, en ég vona að þú getir
hjálpað mér, því ég á við smávandamál að stríða. Svoleiðis
er að ég tala svo lítið og það hefur aldrei valdið mér
vandræðum fyrr en núna. Ég er gift og á tvö börn og við
hjónin förum oft til kunningjafólks okkar. Þá erum við
mörg saman komin og allir eru að tala saman, nema ég. Ég
þegi alltaf. Og svona er það líka þegar fólk kemur til okkar,
ég segi aldrei neitt. En ég get alltaf talað við manninn
minn, en engan annan. Mér flmnst þetta voðalega leiðinlegt.
Fólk gerir grín að því hvað ég tala lítið. Hvað á ég að gera
— á égað leita til sálfræðings? Heldur þú að hann geti
hjálpað mér?
Með fyrirfram þökk fyrir svarið. Bless, bless!
Þögn
Margir eiginmenn myndu gefa aleigu sína fyrir svona
eiginkonu, ef marka má skrítlur og myndasögur. Hins vegar er
mjög skiljanlegt að þetta valdi þér áhyggjum, einkum, ef
kunningjarnir henda gaman að. Þú gætir reynt að fara til
heimilislæknisins og leita ráða hjá honum, því hann gefur þér
þá tilvísun á sálfræðing. Einnig er óvitlaust fyrir þig að fara á
eitt af þessum Dale Carnegie námskeiðum, því Póstinum er
sagt að þau hafi hjálpað mörgum, sem hafa átt við sama
vandamál að stríða. Hertu þig upp og talaðu um þetta við
manninn þinn. Hann verður þér örugglega sammála um að ef
þetta bagar þig og veldur þér áhyggjum ættir þú að leita
úrbóta sem fyrst. Annars gætir þú bent kunningjunum á,
næst þegar þeir hafa orð á hve fáorð þú ert, að í þessu sem
öðru er það ekki magnið, sem skipti mestu máli, heldur gæðin.
Fátt er hvimleiðara en að lenda við hliðina á manni í
samkvæmi, sem malar þindarlaust, án þess að hafa í rauninni
nokkuð að segja.
62 Vikan 11. tbl.