Vikan


Vikan - 15.03.1979, Blaðsíða 5

Vikan - 15.03.1979, Blaðsíða 5
þarna ennþá í hárri elli. Við bræðurnir vorum fjórir og þótti það lítið. í íbúðinni á móti okkur voru hjón með 11 börn. Krakkarnir í þessu hverfi réðu lögum og lofum í þessum bæjarhluta og stóðst þeim enginn snúning nema ef væri krakkarnir á Grímsstaðaholtinu. Við þá gat enginn ráðið og sem dæmi má nefna að þótt strák- arnir þar töpuðu fyrir okkur í fótbolta þá eltu þeir okkur bara með grjótkasti alla leið upp að Elliheimili og héldu síðan heim á leið með pálmann í höndunum. Þeir voru ósigrandi í grjótkasti. — Ég rakst alltaf ákaflega illa og Barna- verndarnefndin var alltaf á því að ég ætti að vera í sveit á sumrin. Svo er verið að tala um unglingavandamál í dag. Ég er viss um að ég og flestir minir æskufélagar værum á betrunarheimilum ef við hefðum alist upp í nútímaþjóðfélagi. Við unnum flest þau spellvirki sem unglingar vinna nema hvað við stálum ekki og drukkum ekki brenni- vín. Félagsfræðingar og sálfræðingar nútímans hefðu líklega kallað þessi eðlilegu bernskubrek okkar frumsköddun. Helvíti gott orð, frumsköddun. í þá daga fengu börn að leika sér á sumrin. Að vísu fengu sumir sendlastörf eða þá einhverja smá fisk- vinnu en reglan var sú að krakkar unnu ekki á sumrin. Nú er aftur á móti lífs- hamingja æskunnar í því fólgin að byrja að Texti: Eiríkur Jónsson Ljósm.: Jim Smart Það virðist ekki vera hægt að taka viðtal við neinn mann án þess að hann sé með eitthvert ævisöguraus og sögur af lífs- afrekum. Menn verða svo óskaplega leiðin- legir þegar þeir byrja á því. Þetta voru svörin sem blaðamaður VIKUNNAR fékk þegar hann bað Guðmund J. Guðmundsson að segja sér eitthvað um uppruna og æsku sína. En orð eru til alls fyrst og fyrr en varði var Guðmundur byrjaður að tala um æsku sína í dæmigerðu ævisögurausformi. — Ég er innfæddur Reykvíkingur og ólst upp í verkamannabústöðunum við Hring- braut. Þeir voru þá nýbyggðir og þetta var dásamlegasta hverfi í Reykjavík vegna þess að þama var allt fullt af bömum. Núna býr þarna yfirleitt gamalt fólk, en það er sama fólkið og var að ala upp öll þessi börn á fjórða áratugnum. T.d. búa foreldrar mínir skröhorma, Jesúlíkneski og Gvend Jaka
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.