Vikan - 15.03.1979, Blaðsíða 50

STYTTUM
BLÆÐIR OG
MYNDIR GRÁ TA
Frú Anna Poore, húsfreyja í Fíladelfíu í
Pensylvaníu í Bandaríkjunum átti 28 þumlunga háa
styttu úr plasti af Jesú. Og nú lá hún á bæn fyrir
framan þessa styttu. Hún var aö biöja fyrir sálum
þeirra sem á þessari tæknivæddu öld hefðu snúiö baki
við kirkju sinni. Þegar hún hafði lokið bæn sinni var
henni litið upp á hið blíðlega andlit frelsarans milli
framréttra handleggja.
Síðar komst hún svo að orði um þetta viö blaða-
menn: „Hjartað í mér hætti að slá því ég sá tvo dropa
af rúbínrauðu blóði birtast í plastsárunum á hönd-
unum á styttunni! Ég var skelfingu lostin — ég sá að
þetta var raunverulegt blóð!”
Þetta var árið 1974 og síðan hafa hundruð vitna —
trúað fólki sem trúlaust — séð þessari sömu styttu
blæða. Blóðið birtist í lófunum og streymir niður
handleggi styttunnar og áfram niður á aðra hluta
hennar.
Sagt er að blæðingar þessar séu mestar á föstu-
dögum og helgum dögum. Til þess að sem flestir gætu
notið þessa kraftaverks gaf frú Poore biskupa-
kirkjunni sem kennd er við heilagan Lúkas í
Eddystone í Pennsylvaniu styttuna og er hún enn í
dag rannsóknarefni klerka og visindamanna á þeim
stað.
Faðir Chester Olszewski, sóknarprestur St.
Lúkasar-kirkjunnar hefur við margvisleg tækifæri
horft á þessari styttu blæða. Hann hefur rannsakað
hana, bæði meðan á blæðingu hefur staðið og þegar
hún er þurr. Þótt þessi prestur sé varfærinn gagnvart
þessum fyrirbærum hefur hann játað að þetta hafi
haft mjög sterk áhrif á sig og við blaðamenn sagði
hann:
„Fólk hefur komið hundruðum saman í kirkjuna
mína til þess að biðjast fyrir við þessa styttu — og
henni hefur blætt. Þó stendur hún á hillu tiu fetum
fyrir ofan altarið þar sem enginn getur snert hana.
Henni hefur blætt allt upp í fjórar klukkustundir
samfleytt. Ég veit að hér geta ekki verið nein brögð í
tafli. Hvað eftir annað hef ég séð lófana þurra — og
síðan nokkrum mínútum síðar tekið eftir blóðdropum
vella út úr sárunum.”
Ennþá furðulegri vitnisburð gaf þó dr. Joseph
Rovito, læknir í Fíladelfíu, sem gerði vísindalega
rannsókn á styttunni. Rovito hefur röntgenlýst plast-
styttuna til þess að ganga úr skugga um það hvort
nokkrum leyndum tækjum hafi verið komið fyrir inni
í henni til þess að fá hana til að blæða. En hann hefur
ekki fundið neitt grunsamlegt.
Hins vegar voru tekin blóðsýni af þeim vökva sem
styttan gaf frá sér og kom þá fram undarlegt vanda-
mál. Enda þótt svo virtist sem hér væri um flæðandi
ferskt blóð að ræða þegar blæddi úr styttunni sýndu
athuganir á rannsóknastofum að hér virtist vera um
gamlan blóðvökva að ræða. Þar eð búast mátti við
milljónum rauðra blóðfruma í fersku blóði, þá kom
fram að blóðið sem streymdi var ófullkomið að þessu
leyti. Samkvæmt fullyrðingum dr. Rovitos hafði þetta
blóð einkenni blóðs sem væri afargamalt!
En stytta frú Poore er engan veginn fyrsti trúar-
UNDARLEG ATVIK XX
ÆVAR R. KVARAN
bragðahluturinn sem gefið hefur frá sér blóð. öldum
saman hefur verið sagt frá styttum sem blæddi og
mariumyndum sem úthelltu mannlegum tárum.
Sum þessara tilfella eru tiltölulega ný af nálinni og
hafa verið sálarrannsóknamönnum hreinasta ráðgáta.
Er hér um kraftaverk að ræða eða einhver undarleg
sálræn tilfelli? Eins og þau sem gerast fyrir tilstilli eða
áhrif frá sálrænu fólki? Þessu virðist enginn geta
svarað með neinni vissu.
1 þessu sambandi ætla ég að segja hér dálítiö frá
presti nokkrum, séra Robert Lewis. Hann varð fyrir
fyrstu trúarlegum áhrifum frá ömmu sinni sem fædd
var í Wales á Englandi og fylgdi baptistum i trúar-
efnum. Þegar Robert lýsti því yfir á heimilinu að
hann hefði í hyggju að verða prestur runnu fagnaðar-
tár úr augum ömmu hans. Þetta hafði verið hennar
heitasta ósk þótt Robert sjálfum þætti hins vegar nóg
um geðshræringu hennar. Hann sneri sér af kappi að
náminu í guðfræði. En mjög þótti honum sárt að
amma hans skyldi deyja áður en hinn helgi dagur
rann upp þegar átti að vigja hann. Hann sagði jafnvel
vini sínum séra William Rauscher að hann vildi að hún
hefði verið á lífi svo hann heföi getað tekið þátt i
hamingju hennar þegar hann var vigður. Það var
einmitt meðan á þessu samtali stóð að Robert gekk að
speglinum i herbergi sínu til þess að slappa svolítið af
og taka af sér hálsbindið. Þá varð honum snöggvast
litið á myndina af ömmu sinni sem stóð á snyrti-
borðinu. Robert brást reiður við og sneri sér að
Rauscher og sagði:
„Hvað á þetta að þýða? Á þetta að vera fyndið?
Hver hefur verið að fikta við myndina af henni
ömmu?”
Rauscher var brugðið. Hann fullvissaði vin sinn um
það að enginn hefði komið inn í herbergið meðan
hann hefði verið þar. Síðan gekk hann að borðinu og
lýsti hann því svo:
„Ég varð orðlaus af undrun! Ljósmyndin af ömmu
Bobs var rennandi blaut, já, það lak meira að segja úr
henni og það var farinn að myndast svolítill pollur á
borðinu sem myndin stóð á.
Við rannsökuðum myndina og komumst þá að því
að hún var blaut innan við glerið! Það var sannarlega
furðulegt. Að aftan var eftirmyndin af eins konar
flaueli en það var nú orðið svo blautt að það var farið
að leysast upp.
Þegar myndin var tekin úr rammanum var hún
ekki fljót að þorna. En þegar hún loks þornaði hélt
svæðið nálægt andlitinu áfram að vera bólgið, eins og
vatnið hefði átt þar upptök sín og runnið niður — frá
augunum.”
1 gegnum alla sögu trúarbragðanna hafa sögur
gengið um myndir sem grétu, styttur sem blæddi úr,
madonnur sem úthelltu tárum og helgimyndir sem
glóðu með eins konar hlýrri útgeislun. Fregnir af
slíkum kraftaverkum hafa borist hvaðanæva af
hnettinum. Þótt lítið hafi verið skrifað um slíkt nema
þá í trúarritum eru þau engu að síður hluti sálrænna
fyrirbæra. Ekkert virðist skapa magnaðri fyrirbæri
þessarar tegundar en sterk trúartilfinning.
Kynni myndin hans séra Roberts Lewis að vera
ekki kraftaverk heldur eins konar myndun sálrænna
áhrifa? Því það var algengt að amma hans gréti af
gleði. Og ef séra Robert hefur ósjálfrátt viljað skapa
þetta á táknrænan hátt, getur þá verið að hann hafi
beitt sálrænum hæfileikum til þess að skapa þetta
kraftaverk? Hér verðum við að muna að sálrænt fólk
hefur iðulega getað sýnt að sumt af því getur haft bein
áhrif á hluti. Og hins vegar segir sálfræðin okkur að
við notfærum okkur sálræna möguleika okkar til þess
að láta leyndar óskir eða þrár rætast enda þótt það sé
ekki gert vísvitandi. Stundum skapa ómeðvituð innri
átök andúð eöa sektartilfinningu sem kunna að leiða
til þess að ærslandi tekur til starfa. En það hefur
iðulega komið fyrir að ærslandar mynda vatnspolla i
húsum þar sem þeir eru á reiki. í tilfelli sem gerðist í
Þýskalandi fyrir skömmu kom slíkt vatn fram í húsi
og skvettist um allt. Og sama fyrirbæri tók einnig að
gera vart við sig í nágrannahúsi. Þama tók mikið vatn
allt í einu að renna i stríðum straumum niður stiga og
að lokum tók þetta að gerast í heilli húsaröð.
1 sambandi við séra Robert Lewis skulum við
minnast þess aö þegar hann lauk prestsvígslu sinni
hafði hann mjög hlakkað til að njóta þess að sjá gleði
ömmu sinnar. Það hafði verið heitasta ósk hennar að
hann gerðist prestur. Ýmsir lærdómsmenn kynnu þvi
að segja að hann hafi með sálrænum hæfileikum
sínum getað komið fyrirbærinu um votu myndina af
ömmu sinni af stað. En hins vegar má engu að síður
halda því fram að amma hans heitin hafi blátt áfram
verið að gera vart við sig með þvi að sýna unga
manninum nærveru sína með táknrænum kunnum
hætti.
Undanfarna áratugi hefur þetta fyrirbæri grátandi
helgimynda færst mjög í vöxt, bæði í Bandaríkjunum
og Evrópu. Hefur ekki skort vitni til þess að votta það
að hafa horft á slíkt. Óskiljanleg myndun vökva
hefur komið fram í augunum, eins og viðkomandi
væri að gráta. Stundum hafa vísindamenn verið
50 Vlkan Il.tbl.