Vikan - 12.08.1993, Blaðsíða 17

Ég finn samt stundum fyrir því
að umhverfinu þykir þetta ekki
alltaf sjálfsagt. Það er kannski
þess vegna sem ég hélt
þessu fyrir sjálfa mig þegar ég
byrjaði að læra. Það er svo
leiðinlegt að vera með ein-
hverjar yfirlýsingar um eitt-
hvað sem verður svo ekkert
úr.
Ég verð vissulega vör við
það að farþegar líta stundum
ekki á mig sem neinn venju-
legan flugmann. Fólk er vant
því að flugmenn séu karlkyns.
Það eru aðallega strákar f
kringum tvítugt sem senda
mér glósur eins og „oj bara,
stelpa! - ég flýg ekki með
þessari vél“. Fullorðið fólk
hugsar kannski svona en það
segir það ekki. Aðrir og miklu
fleiri verða ofsalega hrifnir og
finnst þetta sniðugt og vel við
hæfi.“
DORNIERINN
MJÖG SKEMMTILEGUR
„Ég flýg tveimur flugvélateg-
undum, tveggja hreyfla og
fimmtán sæta Beechcraft og
nítján sæta Dornier 228. Þær
eru mjög ólíkar. Dornierinn
hefur alveg einstaka flughæfi-
leika og er mjög skemmtileg-
ur. Bæði er hann fljótur á milli
staða og auk þess hægt að
fljúga honum mjög hægt í að-
flugi og það kemur sér vel við
erfiðar aðstæður eins og til
dæmis þegar lágskýjað er og
þoka. Þá er gott að eiga þess
kost að geta flogið löturhægt.
Vélin er líka mjög stöðug og
maður finnur Iftið fyrir ókyrrð.
Beechcraftinn er líka mjög
skemmtilegur, hann er svo
einfaldur og hefur reynst ótrú-
lega vel.
Stundum flýg ég vélunum
báðum sama daginn. Það er
kannski eins og að fara af
fólksbíl og yfir á jeppa, að
öðru leyti er munurinn ekki
svo mikill því að allar flugvélar
byggjast upp á þvf sama.
Sumir flugmennirnir okkar
hafa réttindi á ýmsar vélar og
einn þeirra flýgur ábyggilega
fimm mismunandi tegundum
að staðaldri, þremur eða fjór-
um sama daginn þegar svo
ber undir.
Maður tekur réttindi á
hverja vél fyrir sig. Stundum
er ég spurð að því hvort ég
geti flogið Fokker eða stórri
þotu. Auðvitað gæti ég það en
ég þarf fyrst að öðlast tilskilin
réttindi. Slíkt kostar mikið og
borgar sig ekki nema ég sé
komin í vinnu hjá því flugfé-
lagi sem hefur viðkomandi
vélar í þjónustu sinni. Það er
Ifka óþarfi að vera með rétt-
Ekki fer
öll vinnan
fram um
borö í
flugvél-
inni,
ákveöin
skriffinns-
ka fyigir
líka starfi
flug-
mannsins.
indi á fleiri vélar en maður
þarf á að halda.
Nú er ég að safna mér tím-
um á níu sæta vél sem pabbi
hefur til umráða. Á hana þarf
aðeins einn flugmann og þá
get ég flogið henni sem flug-
stjóri. Pabba dreymir um að
vera selskapsflugmaður, ég
sitji fram í og stýri og hann
aftur í hjá gestunum. Hann
hlakkar mikið til þegar ég fæ
réttindi á hana. Hann hefur oft
tekið vini sína með sér í ferðir
á þessari vél, við fórum til
dæmis á henni til Bretlands í
í innanlandsfluginu fær
maður frábæra reynslu. Sumir
flugvellir á íslandi eru alveg
einstakir og margir eru stað-
settir þar sem aðstæður eru
mjög erfiðar. Stundum eru há
fjöll allt í kring eins og á ísa-
firði þar sem aðflugið er mjög
ævintýralegt. Flugbrautin ligg-
ur alveg uppi í fjallshlíðinni og
fjöll eru á báða vegu að auki.
Þess vegna verðum við að
taka mjög krappa beygju al-
veg í lokin. Veðuraðstæður
eru heldur ekki alltaf sem á-
kjósanlegastar. Ég held aftur
fyrra og á Ólafsvökuna í Fær-
eyjum. Framundan er mjög
skemmtileg ferð. Þá ætlar
hann að taka nokkra af vinum
sínum til Grænlands - og ég
fæ jafnvel að koma með.
Flogið verður til Kulusuk og
farið með bát þaðan til næsta
fjarðar þar sem er gamall her-
flugvöllur. Þeir ætla að kanna
aðstæður og athuga hvort
unnt sé jafnvel að nota völl-
inn.“
MEÐ BESTU FLUG-
MÖNNUM Á ÍSLANDI
- Dreymir þig um að fljúga
stærri vélum?
„Núna er draumurinn ekki
sá að fara endilega á stærri
flugvélar. Ég hef ekki neina
sérstaka löngum einmitt núna
til þess að fara að fljúga þotu.
Það heillar mig ekki í augna-
blikinu að setjast í flugmanns-
sætið, taka á loft og sitja síð-
an í fjóra tíma á meðan lítið
gerist. í innanlandsfluginu er
alltaf eitthvað að gerast. Alltaf
er verið að fljúga á nýja og
nýja staði, aðstæðurnar eru
mismunandi og veðrið alltaf
breytilegt. Maður er líka í
miklu nánari tengslum við far-
þegana heldur en lokaður inni
allan tímann i flugstjórnarklefa
stóru vélanna.
á móti að það sé hvergi fal-
legra og skemmtilegra að
fljúga en á íslandi í góðu
veðri.
Sjónflugið er heillandi
þegar maður getur skoðað
landið. Mér finnst til dæmis
mjög skemmtilegt að fljúga
norður á Strandir og á Vest-
firðina. Staðreyndin er sú að
ég hef ferðast fremur lítið
um ísland, miklu meira í út-
löndum en þangað hef ég
farið að minnsta kosti
þrisvar á ári og hef komið til
margra landa. Núna finnst
mér tími til kominn að kynn-
ast íslandi betur. Kærastinn
minn og ég eigum Toyota-
jeppa. Við höfum ferðast
svolítið um hálendið og ætl-
um að gera meira að því. Ég
hef líka gaman af því að
keyra - en það eru kannski
skiptar skoðanir um hversu
vel ég geri það.
Ég er að fljúga með mjög
reyndum flugmönnum sem
búnir eru að vera f innan-
landsfluginu í fjölmörg ár. Ég
vil meina að þetta séu bestu
flugmenn á íslandi, sem miðla
mér af gífurlegri reynslu. Mér
finnst ég læra eitthvað nýtt í
hverri einustu ferð og hver
dagur í lífi mínu er spennandi
ævintýri."
- Hefur hvarflað að þér að
freista gæfunnar eriendis?
„Jú, jú, ég hefði alveg á-
huga á að gera það um tíma.
Það getur hins vegar verið
mjög erfitt. Pabbi hefur gert
það sjálfur, búið hér heima en
starfað erlendis. Það er erfitt
til lengri tíma. Ég held að það
sé skemmtilegast að vera þá
hjá litlu félagi, til dæmis í inn-
anlandsflugi í Suður-Ameríku
og fljúga vélum á borð við
Dornier, sem er svo skemmti-
leg - eða jafnvel Twin Otter
og þvílíkum landbúnaðartækj-
um sem fljúga rosalega hægt
en geta lent nánast alls stað-
ar.“
ALLIR FLUGMENN
VERÐA HRÆDDIR
- Aldrei hrædd?
„Ég hef verið heppin á mín-
um flugferli og ekki lent í
neinu. Það hafa að vísu kom-
ið upp smávægileg vandamál
en ekkert sem máli hefur
skipt. Ég varð reyndar stund-
um hálfsmeyk þegar ég var
að fljúga í Bandaríkjunum þar
sem umferðin er ofboðsleg.
Oft kom upp sú staða að ég
vissi að það var fullt af vélum
í kringum mig sem ég sá aftur
á móti ekki, það má þá engu
muna að ekki verði árekstur
og það kemur oft fyrir.
Auðvitað verð ég hrædd
öðru hverju, allir flugmenn
verða það einhvern tíma, sem
betur fer. Ég myndi ekki vilja
fljúga með flugmanni sem
væri aldrei hræddur."
- Framtíöaráætlanir?
„Ég er að hugsa um að
fara í háskólanám í náinni
framtíð þó það verði ekki nú í
haust. Ég er ekki alveg á-
kveðin í því hvað ég ætla að
leggja þar stund á en ég er
með vissar hugmyndir. Það
er ákjósanlegt að hafa eitt-
hvað meira á bak við sig. Það
þarf svo lítið að koma fyrir til
þess að flugmaður missi skír-
teinið, heilsan þarf að vera al-
veg fullkomin. Maður er illa
staddur ef maður missir rétt-
indin á besta aldri og hefur
ekki að neinu öðru að hverfa.
Þess vegna hyggst ég vera í
skóla næstu árin og fljúga á
sumrin þegar mest er að
gera, þangað til ég er búin að
klára skólann.
Gaman væri líka að hafa
réttindi til að kenna flug. Ég
þarf þá að taka tíu vikna nám-
skeið og var búin að skrá mig
í það síðastliðinn vetur. Þegar
til kom hafði ég ekki tíma til
að sinna því og sló því á frest.
Það getur vel verið að ég fari
á námskeið næsta vetur.“ □
16.TBL. 1993 VIKAN 17