Vikan - 12.08.1993, Blaðsíða 37

glæpi eins og til dæmis lík-
amsárás er aö ræöa þarf ung-
lingurinn að mæta nokkrum
sinnum á endurhætingarstöð
þar sem hann föndrar eitthvað
og spjallar við vinalegt starfs-
fólk. Og þegar kemur loksins
að því að börnin eru vistuð til
einhvers tíma á betrunarstofn-
un er það um seinan. Þau
hafa þá þegar útskrifast úr
skóla götunnar."
Hún gefur breska dóms-
kerfinu ekki háa einkunn.
„Dómstólar okkar standa ekki
undir nafni. Fyrst og síðast
ber þeim að vernda varnar-
lausa borgara og dómstólar
eiga ekki að óttast vald sitt til
að beita refsingu.“
Mál afbrotaunglinga kalla
að hennar sögn vissulega á
samúð í einstökum tilvikum en
hún leggur áherslu á að lin-
kind í garð afbrotaunglinga sé
stöðugt að aukast þannig að
samfélagið eigi örðugt með að
taka af skarið og beina þeim
inn á farsælli braut.
„Börn þurfa ákveðin mörk,
aga og reglu. Það er beinlínis
í þágu slíkra ungmenna að
einhver geti tekiö í taumana
og látiö þeim í té menntun í
því skyni að þau verði nýtir
borgarar." □
16.TBL. 1993 VIKAN 37