Vikan - 12.08.1993, Blaðsíða 42

Foreldrar gera oftar en ekki upp á milli barna
sinn og þá þannig að til vansa er. Að þessu
sinni höfum við til umfjöllunar bréf frá ungum
strák sem er mjög óánægður með að faðir
hans setji hann í það hlutverk heima að vera
sífellt gagnrýndur af ósekju. Að hans mati
mismunar faðir hans honum og
systkinum hans gróflega, eftir því
sem hann segir í bréfi sínu og
dregur ekkert undan enda hrygg-
ur og vonlítill. Hann segir hann
bókstaflega ekki þola sig og gera
alltaf lítið úr sér.
JONA RUNA MIÐILL
SKRIFAR UM
SÁLRÆN
SJÓNARMIÐ
hans. Hún er heimavinnandi og í kvöld-
skóla. Ég er frekar óöruggur með mig,“
segir Jón.
HRYGGUR OG VONLÍTILL
„Það er svo furðulegt, kæra
Jóna Rúna, að ég skuli þurfa
að leita eftir stuðningi þínum í
þessu máii, en hvað á ég að
gera? Pabbi kemst upp með
það að gera stöðugt lítið úr
mér og gagnrýna mig sífellt fyr-
ir alls konar hluti sem ég skil
ekki af hverju geta verið svona nei-
kvæðir í hans huga,“ segir þessi óham-
ingjusami sextán ára skólastrákur sem
kýs að nota dulnefnið Jón. Hann lýsir
mjög nákvæmlega samskiptum sínum
við föður sinn sem eru ömurleg.
MIG
VANTAR UPPORVUN
OG VILL BREYTINGAR
Hann tjáir sig jafnframt um eitt
og annað sem ekki er rétt að
birta hér. „Viltu vera svo góð
að uppörva mig og segja mér
nákvæmlega þfna skoðun á
þessum vandræðum mínum.
Gæti verið lausn að flytja að
heiman? Væri möguleiki fyrir
mig að breyta þessu ömur-
lega áliti sem pabbi minn hef-
ur á mér? Hvað get ég eigin-
lega gert sem ég geri ekki?
Ég les flest sem þú skrifar og
hef mikinn áhuga á því. Með
fyrirfram þökk.“
Ég er Jóni þakklát fyrir þá
uppörvun sem hann veitir mér
með áhuga sínum og nota inn-
sæi mitt, hyggjuvit og reynsluþekkingu til
svaranna.
AÁn MhniD
OG MISHEPPNAÐUR BRÓÐIR
Jón virðist eiga mjög gott með að læra
og stendur sig í námi og íþróttum þannig
að hvert foreldri mætti vera hreykið af.
„Pabbi er mjög góður við bróður minn
sem er dálítið yngri en ég og þó hann
bæði drekki og sukki um hverja helgi
þá er hann alltaf bestur. Ég get vel viður-
bornum mismunað
er mjog gott og oftast tekur hun minn mal-
stað í rifrildum okkar pabba. Hún sér hvað
hann mismunar mér og bróður mínum og
reynir að bæta mér þetta upp,“ segir hann
og bætir hinu og þessu við sem er tákn þess
hvað samskipti feðganna eru óeðlileg. Faðir
hans þolir hann ekki og leynir því alls ekki.
AF FORELDRUM
ROSALEGAR SOGUR
AF FÁTAKLEGRI FORTÍÐ
„Ég er kannski ekki fullkominn en ég er
mjög góður í teikningu og spila á gítar og
meira að segja er ég í hljómsveit með
nokkrum vinum mínu. Það hrósa mér
margir og kennararnir mínir eru mjög á-
nægðir með mig í skólanum enda er ég
með þeim hæstu í bekknum og oftast val-
inn til að taka þátt í því sem stendur til. Ég
drekk ekki og reyki ekki. Pabbi hefur kennt
sér allt sem hann kann sjálfur og rekur
eigið fyrirtæki og er líka í stjórn ýmissa fé-
laga. Honum finnst hann mjög klár og seg-
ir okkur systkinunum rosalega sögur af
sinni fátæklegu og erfiðu fortíð þar sem
hann var gerður að þræl fjölskyldunnar
undir fermingaraldri," segir Jón og augljós-
lega þykir honum sem nóg sé komið af hroka
og píslarvætti föðurins.
BROTINN OG BEYGÐUR
Það kemur líka fram í bréfinu að pabbi hans
vill alls ekki að Jón mennti sig. Hann telur
hann geta farið út á atvinnumarkaðinn strax.
Jón þráir að læra og vill verða rafvirki eða eitt-
hvað álíka. Pabbi hans virðist þola flesta
heima nema hann. Hann virðist aldrei rólegur
nema hann hafi tilfinningu þess að Jón sé
brotinn og beygður. „Mamma mín er bæði
góð, margþætt og andlega hugsandi
manneskja og þolir ekki frekar en ég
þessa framkomu pabba við mig. Hún getur
bara svo lítið gert enda algjörlega á valdi
Vinsamlegast handskrifið
bréf til Jónu Rúnu og
látið fylgja fullt nafn og
kennitölu, ásamt dul-
nefni. Svörin byggjast á
innsæi Jónu Rúnu og
rithandarlestri og því
miður er alls ekki hægt
að fá þau i einkabréfi.
Utanáskrift er:
Jóna Rúna Kvaran,
Kambsvegi 25,
104 Reykjavík

VÖXTUR RÓSARINNAR
OG ÓHENTUGUR JARÐVEGUR
Það er ekkert skrýtið þó Jóni verði al-
varlega hugsað til þess hvers vegna í ó-
sköpunum faðir hans getur engan veg-
inn þolað hann þrátt fyrir að Jón leggi
sig í líma við að reyna að þóknast hon-
um. Ef við ímynduðum okkur að Jón
væri rós, sem rækta ætti í fallegum
garði, þá vitum við að án réttrar vökvun-
ar og heppilegs jarðvegs, sem hentar
vaxtarmöguleikum rósarinnar, gengur ekki að
ná fram eiginleikum hennar þannig að með tíð
og tíma beri hún þau blóm, fegurð og anga
sem í raun eru til staðar blundandi í eðli henn-
ar. Vaxtarskilyrðin næðu einfaldlega ekki fram
að ganga ef jarðvegurinn væri kolómögulegur
og hlutföll Ijóss og skugga röng og öðrum
grundvallarskilyrðum til vaxtar ábótavant.
Þetta vita allir. Sama á við um börnin okkar,
þau blómstra ekki ef vaxtarskilyrði þeirra eru
vanvirt og gengið er gróflega á mannréttindi
þeirra.
ÓTÆPILEG STÓRYRÐI
OG VANÞROSKI
Börnin verður að rækta og styrkja með réttum
hlutföllum af ást og umhyggju, ekkert síður en
með fæði og ytri hlutum. Það þarf að hlúa að
þeim af nærfærni og elsku og satt best að
segja er hyggilegt að spara öll stóryrði og
vanþroskaða umfjöllun um manngildi þeirra,
ef ekki á illa að fara. Öll framkoma okkar við
börnin okkar verður að vera tengd hvers kyns
virðingu fyrir þeirra sjónarmiðum og vilja líka.
Við verðum að sjá eðliskosti þeirra, ekkert
síður en mögulega galla og aðra minni háttar
vankanta.
MISMUNANDI MANNGERÐIR
Enginn er fullkominn og þar er Jón náttúrlega
enginn sértök undantekning en honum er
heldur ekki alls varnað. Pilturinn virðist vera
miklum eðliskostum búinn.
/

42 VIKAN 16. TBL. 1993