Vikan - 12.08.1993, Blaðsíða 52

TEXTIOG UOSM.: PETUR VALGEIRSSON
i
PETUR VALGEIRSSON UTVARPSMAÐUR SEGIR FRA
ÍINTYRAFERD UM
SUDUR-AMERÍKU
(llH'l.lMa'
(ALltAÁ
1. HLUTI
Þegar ferðalög komu fyrst upp á teninginn í lífi mínu henti
mig sú reginheppni að þvælast um Afríku og eftir aðeins
fjögurra mánaða veru hitti ég mann sem mér hefur oft
orðið hugsað til. Hann var nefnilega rúmlega þritugur og
hafði ferðast nær allt sitt lif. Merkilegast er að ekki eyddi
ég meira en einni kvöldstund í spjall við þennan mann en
slíkur var samhljómur í okkar speki að mér fannst sem ég
hefði þekkt hann allt mitt líf. Ég hef oft velt því fyrir mér
af hverju hann hafði svo stórkostlega yfirsýn og fallegan
skilning á frelsinu, hamingjunni og lífinu í heild. Því meira
sem ég hef þvælst um hnattkringluna hefur mér fundist
svarið æ Ijósara. Það er nefnilega viskan sem skapast í
reynslunni að ferðast.
ífcS'.W Ví jSazB O L
Eftir þriggja vikna dvöl í
London og París við
lokaundirbúning terðar
um Suður-Ameríku tók við um
tuttugu tíma flug til Quito, höf-
uðborgar Ecuador, með milli-
lendingu í Caracas, höfuð-
borg Venezuela. Quito stend-
ur í 2850 metra hæð og er
önnur hæsta höfuðborg ver-
aldar á eftir La Paz en Quito
stendur einmitt við rætur eld-
fjallsins Pichincha sem gnæfir
4776 metra yfir sjávarmáli.
HÁFJALLAMENNING
Í ANDESFJÖLLUM
Það voru mikil viðbrigði að yf-
▲ Þar sem
vörutlutn-
ingalestir
eru lang-
ódýrasti
far-
kosturinn
eru þær
undan-
tekninga-
[aust yfir-
hlaðnar.
◄ Tekiö í
Bogtá,
höfuöborg
Kólumbiu.
Tandur-
hreinn og
til í
slaginn.
irgefa; Evrópu og detta inn í
háfjallamenningu Andesfjall-
garðsins 4 vesturströnji §uð-
ur-Ameríku, loftið var föluvert
þynnra en maðurátti áð verij-
ast og ekki var nú hlaupið að
því að gera sig skiljarilegah
við mannskapinn því ensku-
kunnátta manna var engin og
ekki var spænskan mín upp á
marga fiska. Eitt varð ég þó
að viðurkenna - það var mikil
og góð tilfinning að vera
mættur aftur í dansinn því að
um leið og ég gekk út úr flug-
stöðvarbyggingunni og inn í
hitann og svitann var ég um-
kringdur af leigubílstjórum,
götusölumönnum, skópússur-
. um, hótelsölumönnum og
auðvitað létu unglingagengin
sig ekki vanta. Þau fylgdust
grannt með hvort væri ekki
hægt að ræna einhverju af
þessum flækingsfír sem var
að ryðja sór leib Vgegnum
-mannskarpnn og skildi lítt í
.pviLsemL raénn gjömmuðu
hver upp í annan. Þá var ekki
annað að gera en senda þeim
vel valda vísuna á okkar yl-
hýru íslensku tungu, bara
svona rétt til að tvístra hópn-
um.
FYRSTI DAGURINN
Í SUÐUR-AMERÍKU
Eftir að hafa tekið nokkra
leigubílstjóra á beinið samdist
mér loksins við aldraðan
mann um verð til að komast
yfir í eldri hluta borgarinnar,
52 VIKAN 16.TBL. 1993