Vorið - 01.09.1964, Side 34

GEFIÐ ÞEIM AUGU MIN
EFTIR LAWRENCE ELLIOTT
Hún var aðcins ótta óra, þegar hún tók sjúkdóminn, cn ó þeim stutta tíma,
sem hún ótti þó eftir ólifað', lagði hún grundvöll að arfi, sem var miklu stærri
en hún lét sig dreyma um. Þessi hjartnæma saga um litla, glaða og hrein-
hjarta stúlku er að vísu sorgarsaga, en hún flytur fagran boðskap um mannlegon
góðleika og kærleiksríkt hjcrtalag.
Ég elsha þau svo heitt.
Kennslukonan hennar, írk. McPhee,
kom í heimsókn tii Janis og hafði með-
ferðis bréf frá öllum bekkjarsystkinum
hennar. Janis varð himinlifandi og vildi
vita allt um þau. Hún spurði og spurði,
þar til frk. McPhee hafði ekki frá meiru
að segja.
Charmaine sendi henni einnig bréf
á hverju kvöldi ineð foreldrum þeirra.
Janis þótti mjög vænt um það, og dag
nokkurn, þegar Charmaine hafði van-
rækt bréfaskriftirnar, sagði hún ströng
á svip: „Viljið þið segja Charmaine frá
mér, að svona slóðaskap vilji ég alls
ekki hafa. Eg verði að fá að vita, hvað
valdi þessu!“
Það, sem fyrst og fremst hjálpaði
Janis yfir þetta erfiða tímabil, var stöð-
ugt samband við foreldra sína, bréfin
frá Charmaine og kveðjur eða teikning-
ar frá Roddy eða Karen.
Allt þetta sannaði henni, að þau
mundu ávallt eftir henni og söknuðu
hennar.
( Framhald)
Á St. Valentis-degi lagði hún mikla
vandvirkni í að útbúa kort til dr. Engl-
ish. Því varð hún ennþá glaðari, er
hún fékk þann dag fallegt kort fra
Ronni vini sínum. Foreldrar hennar
voru varla komin inn úr dyrunum um
kvöldið, er hún sagði himinlifandi:
„Mamma, þú hafðir rétt fyrir þér, út-
litið hefur alls enga úrslitaþýðingu.“
Um miðjan febrúar var hún aftur út-
skrifuð af sjúkrahúsinu, en vegna kaldr-
ar veðráttu vildi dr. English ekki gefa
henni leyfi til að byrja aftur í skólanum-
Það þurfti ekki annað en henni yrði
einu sinni verulega kalt. Slíkt gat haft
hinar alvarlegustu afleiðingar, eins og
á stóð.
Þess vegna sat Janis á hverjum degi
við gluggann í borðstofunni, þangað til
síðustu börnin voru komin áleiðis til
skólans. Síðan tók hún bók eða vettling-
ana, sem hún var að prjóna handa Sally-
Þegar líða tók ú daginn, kom það fyrir>
að einveran gerði hana friðlausa og
128 VORIÐ