Vorið - 01.09.1964, Qupperneq 45

^arahlutirn ir fara örugglega um allt
^andið. Svo þegar vegir teppast í hríð-
Um 0g fannfergi, koma flugvélarnar sér
vel. Þá er allt flutt með þeim, hverju
nafni sem tjáir að nefna. Pabbi segir,
vorið 1949 sé það langversta, sem
hann man eftir, og þá hafi flugvélar
^jargað bústofni fjölda bænda á austan-
verðu Norðurlandi og Austurlandi, frá
liungurdauða með því að varpa heyi
niður hjá bæjunum.
Ef að ég ætti heima í Öræfum í Skafta-
fellssýslu, mundi mér þykja vænt um
Elugfélag íslands. Þar eru beljandi ó-
fJi'úuS stórfljót á báða vegu svo engu
fatartæki verður komið við mestan tíma
cllsins, nema flugvélum. Þær koma á
haustin með eldsneyti og matvöru, en
fara aftur hlaðnar kindaskrokkum til
ffeykjavíkur. Þar að auki hefur flugfé-
iagið fastar ferðir í Öræfin allt áriS og
flytur stöðugt fólk, vörur óg póst.
Þótt ég nefndi Öræfin sérstaklega,
eru það fjölmargir staðir víða um land-
i'ð, sem flugvélar geta lent á og lenda
á daglega, vikulega eða þegar þurfa
þykir, og þessum stöSum f j ölgar stöðugt
og á eftir að fjölga mikið enn.
Eins og ég hef vikið að hér að fram-
an, er innanlandsflugið orSið meiri
þáttur í lífi okkar með fjölgun flug-
valla. ÞaS hlýtur líka aS verða einn
mesti þátturinn í því að viðhalda byggð
í dreifbýlinu, með því að rjúfa einangr-
un fólksins, sem þar býr.
Þegar ég var lítil, kveið ég fyrir því
að fara upp í flugvél. Eg var svo loft-
hrædd. Nú langar mig til að fljúga. ÞaS
hlýtur aS vera gaman aS svífa í góðu
veðri hátt yfir fjöllunum og sjá þann-
ig yfir ýmislegt, sem maður hefur lært
um í landafræðinni.
Ingibjörg Angantýsdótlir.
BÓKARKAFLINN
Róðning við getraun.
Dregið hefur verið úr réttum svörum um bókarkaflann í
síðasta hefti. Verðlaunin hlaut Sigurjón Guðmundsson, Brim-
hólabraut 13, Vestmannaeyjum.
Bókarkaflinn var úr bókinni „Nonni" eftir Jón Sveinsson.
Verðlaunin voru bókin Edison úr bókaflokknum „Frægir
menn". Bókaútgófan „Setberg" gaf bókina til verðlauna-
9jafa. Hver skyldi hljóta bókaverðlaunin næst?
VORIÐ 139