Æskan - 01.11.1963, Qupperneq 4

heettunniSvona gekk það koll af liolli. Loks sagði eitt
barnið: „Mér vœri Ijúft að vera svörtu kolin, sem mokað
er undir ketilinrí'.
Þetta taldi kcnnarinn bezta svarið, því að þóll kolin
sjálf brenni uþþ, vekja þau með þvi aflið, sem knýr lest-
ina áfram.
Hið sanna hugarfar jólanna er fórnarlundin. Jesú
Kristur fœrði hina miklu fórn, við eigum öll að reyna ttð
eignast eitthvert brot hinnar sönnu fórnarlundar, þanrííf,
að við séum fiís að gefa og gleðja, gefa eitthvað af okkað
sjálfiirn, þá munum við öll lifa gleðileg jól.
Ragnar Fjalar Lárusson,
Siglufirði,
*****************************************
„Reyndu aftur!“ Þetta er þörf regla fyrir unga og
garhla, ríka og fátceka. Þeir, sem vilja fœra sér þessa
reglu i nyt, munu fá miklu áorkað.
Ég gef ekki mikið fyrir þann dreng, sem getur
setið grátandi og sluelandi, þó að honum hafi ekki
tekizt að reikna dœmið sitt rétt i fyrsta sinni, eða
þó hann í eitt skiþti hafi þyngri lexíu að lcera en
vanalega; hann á að „reyna aftur“, og ekki gefast
uþp, fyrr en hann er búinn að reikna dœmið rétt
og lcera lexíuna reiprennandi.
Þú hefur kannske lesið um Kólurnbus, sem fann
Vesturheim. Þegar hann fyrst vatt upp segl, hversu
marga örðugleika áitti hann þá fyrir höndum og
hversu oft brugðust honum vonir hans! Hvern dag-
inn eftir annan varð hann að reyna aftur; loks voru
sjómenn hans orðnir svo þrcyilir, að þeir hótuðu
honum að fleygja honum fyrir borð, ef hann vildi
ekki hcetta við fyrirœtlun sína. En hann lét ekki
hugfallast, heldur „reyndi aftur“, og það þangað
til að hann hafði fram fyrircetlun sína og uppgötvaði
Vesturheim.
En einnig má misbrúka þessa reglu, eins og hvern
annan góðan hlut. Maður á ekki að „reyna aftur“
við ríeitt nema það sé gott og nytsamlegt, og þess
vert, að maður „reyni aftur“ við það. Sé það ekki,
er ekki vert að gjöra við það eina einustu tilraun.
Ilvað sern þú hefur fyrir stafni, þá lát ekki hug-
fallast. Ef eitthvað er þess vert, að þú byrjir á þvi,
þá er það líka þess vert, að þú leiðir það til lykta.
Ef þú byrjar á þvi, sem þú getur eklti leitt til lykta,
er það sönnun þess, að annað hvort hafi það verið
heirnska af þér að byrja á því, eða fávizka að halda
áfram með það.
Hugsaðu vel urn það, sem þú tekst á hendur; og
þegar þú ert orðinn með sjálfum þér sannfcerður
urn, að það sé golt og nytsamlegt, þá gefslu ekki
upp, heldur reyndu aftur, þangað til þér tekst það.
Ef þú fylgir þessari reglit, þá máttu vera ncerri því
viss urn góðan árangur.
Úr Lestrarbók Þórarins Böðvarssonar.
Reyndu aftur