Æskan - 01.11.1963, Síða 36

Frelsi: Einar Stígsson, Kærleikur: Róbert Sigurðsson,
f’riður konungur: Stefán Jökulsson.
Frelsisdísir: Þ. Hannesd., G. Hjartard. — Friðardísir: B-
Gunnarsd., V. Finnbogad., H. Hannesd. Dísir kærleikans:
A. Hjartard., Solveig Ólafsd., J. Jónsdóttir.
JÓN SIGURÐSSON:
KONUNGARNIR ÞRÍR
= Skrautsýning ==
Konungarnir þrír, sem nú birtist hér í Æskunni, og
Fjallkonan og Árstíðirnar, sem birtist í septemberblaðinu,
eru atriði, sem sýnd voru á hátíðasamkomu í tilefni af
75 ára afmæli Unglingareglunnar. Þau voru framlag
barnastúkunnar SVÖVU nr. 23 til þessara hátíðahalda.
Unglingareglan þakkar barnastúkunni SVÖVU hjartan-
lega þessar ágætu sýningar og þann frábæra dugnað og
smekkvísi, sem þær bera vott um.
Sviðið: Fagurt landslag.
Leikendur: Konungarnir Friður,
Frelsi, Kærleikur, nokkrar dísir og
sveit vopnaðra manna.
Þegar tjaldið er dregið frá, standa
vopnum búnar sveitir hvor andspæn-
is annarri á sviðinu búnar til víga.
Fremst á sviðinu liggja nokkrir
bandingjar.
Friður konungur kemur inn á svið-
ið baka til. Hann er í hvítum klæðum
með samlita kórónu og veldistákn,
gulli lagt. Hann gengur hægt fram á
milli sveitanna og segir föstum rómi:
FRIÐUR:
Hörð eru hildarslögin
hatröm spjótalögin.
Sá er með vopnum vegur
verður til sátta tregur.
Látið þið sverðin síga,
sækizt ekki til víga.
Friður er fagur gestur.
Friður er öllum beztur.
Þegar Friður segir: „Látið þið sverð-
in síga“, láta hersveitirnar sverðin síga
og hörfa til baka.
Næst kemur Frelsi konungur inn á
sviðið, sömu leið. Hann er í bláum
klæðum með samlita kórónu og veldis-
tákn gulli lagt. Hann gengur hægt
fram á sviðið, gegnt Friði, og segir
ákveðið með þróttmikilli rödd:
FRELSI:
Þrautum þyngri er stundin
þeim, sem lengi er bundinn.
Burtu með böðla alla,
böndin eiga að falla.
Höggvið af bandingjum helsi.
Hér á að ríkja frelsi.
Frelsi í liug og hjarta
heimana gerir bjarta.
Þegar Frelsi segir: „Höggvið af
bandingjum helsi“, hlaupa hermenn
til og leysa bandingjana, er síðan
hverfa út af sviðinu, fegnir frelsinu.
Þá kemur inn á sviðið Kærleikur
konungur, sömu leið og hinir fyrri.
Hann gengur fram og nemur staðar
milli Friðar og Frelsis. Hann er í
rauðum klæðum með samlita kórónu
og veldistákn, gulli lagt.
KÆRLEIKUR:
Útrýmið hatri úr huga,
hefndin mun engum duga.
Lægið lesti og trega,
lærið að fyrirgefa.
Berið í blíðu og Iiörðu
birtu og yl um jörðu.
Kveikíð í hverju hjarta
konungsljósið hið bjarta.
Þegar Kærleikur hefur lokið máli
sínu, hverfa herbúnu sveitirnar út af
sviðinu. Koma þá inn nokkrar dísir i
samlitum búningum og konungarnh'
þrír, þrjár hvítar, þrjár bláar og þrjár
rauðar. Þær stíga svifléttan dans nm
sviðið og nema staðar bak við kon-
ungana og syngja:
Tökum saman höndum
og tryggjum frið á jörð,
treystum frelsið,
gimstein lífsins bezta.