Æskan - 01.07.1968, Side 16

ÞORIR S. GUÐBERGSSON:
SEGÐU MÉR SÖGUNA AFTUR
Bjami og Berglind vöknuðu mjög
snemma þennan morgun. Himinninn
var heiður og blár og sólargeislarnir
gljáðu á gluggann þeirra.
— Flýtum okkur á fætur, sagði
Bja'rni ögrandi og hentist fram úr
rúminu. — Ég skal verða á undan þér.
Og nú varð handagangur í öskj-
unni. Þau flýttu sér eins og þau gátu,
en hugsuðu ekki nógu hratt. Bjarni
varð aðeins á undan, svo að hann
hrósaði sigri. Berglind var svo niður-
sokkin í að klæða sig, að hún tók
ekkert eftir Bjarna. Síðan hlupu þau
niður stigann og buðu móður sinni
góðan dag, hress og glöð.
En þið hefðuð átt að sjá þau.
Greinilegt var, að þau höfðu flýtt sér
einum of mikið. Bjarni var í öfugum
buxunum og klaufin sneri aftur! En
systir hans fór í öfuga skóna!
Mamma þeirra starði á þau örlitla
stund, en sagði síðan: — Hvað hefur
komið fyrir? Ætlið þið að fara að
leika trúða?
— Ég varð á undan, mamma, flýtti
Bjarni sér að segja. Og þá skildi móð-
ir þeirra allt.
— Þið hafið auðvitað verið að kepp-
ast um, hvort væri á undan í fötin.
— Já, sagði Berglind. — Og hann
byrjaði líka á undan.
— Svona, svona, sagði móðir þeirra.
— Nú komið þið inn í eldhús, fáið
morgunmatinn ykkar og farið síðan
út. í dag er veðrið dásamlegt, svo að
þið getið áreiðanlega skemmt ykkur
eitthvað í dag.
Þegar þau líöfðu lokið við morg-
unverðinn og voru á leiðinni út,
kallaði móðir þeirra til þeirra og
sagði: — Þið þurfið að læra að flýta
ykkur hægt, börnin mín.
Ekki skildu þau alveg, hvað hún
átti við, en þau löguðu fötin á sér,
áður en þau fóru út, til þess að enginn
gerði grín að þeim.
Þannig leið þessi dagur fljótt og vel.
Þreytt og ánægð lögðust systkinin til
hvíldar um kvöldið. Móðir þeirra sat
við rúm þeirra og sagði: — Þessi saga,
sem ég segi ykkur núna, heitir Góði
liirðirinn.
Einu sinni sagði Jesús fólkinu sögu
um góðan hirði. En hirðir er nokkurs
konar smali. Hann á að gæta kind-
anna og lambanna.
Þegar villidýrin komu, og það voru
helzt úlfar, álti hirðirinn að gæta
fjárins sérstaklega vel. Oft kom Jtað
íyrir, að úlfarnir réðust á hjarðirnar,
þegar þeir voru svangir, og gerðu mik-
inn usla.
Ef úlfarnir voru margir og grimmir,
eða ef hirðarnir voru hræddir og hug-
lausir, kom það stundum fyrir, að
þeir flýðu. Var þá hjörðin ein eftir
og úlfarnir gátu borðað eins mikið og
þeir vildu.
Slíkir hirðar eru ekki góðir hirðar.
En stundum voru hirðarnir líka
góðir og hugrakkir. Þeir hræddust
ekki villidýrin, þó að ýlfrið væri ógn-
andi og þau gætu oft verið stórhættu-
leg.
Einstaka sinnum voru Jjeir svo hug-
djaríir og hraustir, að þeir lögðu jafn-
vel líf sitt í hættu til þess að bjarga
fénu.
Þegar fesús hafði talað nokkra
stund við fólkið, sagði hann: — íig
er góði hirðirinn. Góði hirðirinn lcgg-
ur lif sitt í sölurnar fyrir sauðina.
Með þessum orðum vildi hann
segja, að hann elskaði alla menn. Og
þessi orð rættust einnig, því að síðar
dó Jesús á krossinum fyrir alla menn.
Hann er góði hirðirinn.
Þegar móðir þeirra lauk við sög-
una, horfði Bjarni hugsandi fram
fyrir sig litla stund.
— Mamma, sagði hann svo. — Voða
hafa lömbin átt bágt, sem höfðu eng-
an til þess að passa sig.
- Já, svona getur það verið stund-
um, svaraði móðir hans. — En Guð
lætur engla sína vaka yfir okkur. Og
nú langar mig til þess að vita, hvort
þið kunnið setninguna, sem Jesús
sagði.
I. Hvernig er framhald setningarinn-
ar:
Ég er góði...?
Systkinin svöruðu í kór og lögðust
síðan til svefns.
228