Æskan - 01.11.1968, Blaðsíða 8

Guðlaug
Narfadóttir:
Bernskuminningar.
Fyrir 50—60 árum. — Hafnarfjörður skömmu eftir síðustu aldamót. Já, við
skulum hverfa 50—60 ár aftur í tímann! Það eru engar götur í bænum aðrar
en þær, sem fætur kynslóðanna hafa troðið. Við göngum malarkambinn með-
fram sjónum. Þarna eru nokkur hús á strjálingi. Það eru kaupmannahúsið
og verzlanirnar. Hingað og þangað liggja götuslóðar um hraunið. Víða má
sjá lágreista en vinalega bæi. Það er blæjalogn og reykinn leggur beint upp
af bæjunum. Fólk er á stjái og margir að sækja vatn. Vatnið er sótt í Læk-
inn. Hann er í hjarta þorpsins og rennur til sjávar í fjörðinn. Fólkið hefur
stanzað til þess að spjalla saman og segja fréttir. Það er sitthvað að gerast.
Það á að fara að leggja götur um þorpið og byggja brú yfir Lækinn. Nýi
læknirinn vill leggja Lækinn niður sem vatnsból og byggja vatnsveitu. Tauga-
veikin er í algleymingi í Firðinum og margir hafa horn í síðu Lækjarins.
Fólkið horfir vantrúað í föturnar en sér ekkert nema tárhreint vatnið. Nei,
það gat ekki verið!
Galdramaðurinn. — Og svo var það galdramaðurinn hann Jóhannes Reyk-
dal. Hann gat smíðað allt mögulegt, og svo gat hann tendrað ljós af hreint
engu. Hann þurfti enga olíu og lampaglösin voru bara kaldar kúlur! Þetta
kallar hann rafljós! Fólkið er steinhissa á þessum ósköpum. Svo tekur hver
sínar fötur og röltir heim á leið. En Tóta gamla, mesta fréttakonan í bæn-
um, hefur líka tíðindi að segja. Og aftur er stanzað og masað yfir fötunum.
Já, Tóta hafði nefnilega bara rétt sem snöggvast litið inn í nýja húsið á
Bala. Þar var komið kokkhús, tvö verelsi og spisekamelsi! Og sjálfur galdra-
maðurinn var þarna staddur og var að leggja köldu ljósin inn í húsið. Og
Tóta gamla hafði ekki séð annað en eitthvert band hangandi niður úr miðju
loftinu inni! Og loftið hafði verið málað hvítt og þiljurnar grænar og meira
Hafnarfjörður 1810.
Meðferð jólatrjáa.
Til þess að fá sem mesta
ánægju af jólatr'énu sínu, er
rétt meðferð á því mikils virði.
Nauðsynlegt er að gegnbleyta
tréð í vatni tveim til þrem
dögum fyrir jól, til þess að
tréð hafi tekið í sig sem mest-
an raka áður en það er sett upp.
Þar sem um miðstöðvarkynd-
ingu er að ræða, er heppilegast
að láta tréð standa í vatni. Hit-
ann í herberginu, þar sem tréð
stendur, skal taka af á nótt-
unni, svo að tréð þorni ekki
upp. Brunahættu ber ætíð að
hafa í huga. Þinurinn er mjög
hættulegur hvað þetta snertir,
því að hann er með afbrigðum
eidfimur ef hann nær að þorna
eitthvað að ráði. Jólagreinar
eru mjög auðveldar í meðför-
um. Rétt er þó að vefja um
sárið á furugreinum, þar1 sem
það vill smita frá sér, einkum
ef greinarnar eru hengdar upp á
vegg.
Fyrir síðustu jól voru flutt
hingað til lands um 14 þúsund
jólatré, ÖII frá Danmörku. Dan-
ir hafa lagt mikið kapp á rækt-
un jólatrjáa og selja þau suður
um alla Evrópu, allt suður til
ítaliu, en stærsti markaðurinn
er í Þýzkalandi.
436