Æskan - 01.11.1968, Blaðsíða 95

Nú birtum viS hér tvær myndir eftir sama
listamanninn. I fljótu bragði sýnast okkur
báðar myndirnar vera alveg eins. En þegar
betur er að gáð, kemur í Ijós, að listamað-
urinn hefur fjarlægt sitthvað smávegis á
hægri myndinni. Getraunin er í því fólgin
að þið notið augun og finnið fimm hluti,
sem vantar á hægri myndina. Þegar þið haf-
ið fundið hlutina, eigið þið að skrifa þá
á blað, ásamt nafni ykkar og heimilisfangi,
og senda síðan til ÆSKUNNAR. Ef mörg
rétt svör berast, verður dregið um verðlaun-
in. Þið getið útbúið miða eins og hér birt-
ist, svo að þið þurfið ekki að skemma sjálft
þlaðið. Ef einhverjir vilja fórna sjálfu blað-
inu, þá geta þeir sent myndina til hægri og
krossað á hana þar sem þeir álíta að hlut-
ina vanti á hana.
Þrenn verðlaun, sem eru úrvalsbækur
ÆSKUNNAR, verða veitt fyrir rétt svör. —
Svör þurfa að hafa borizt ÆSKUNNI fyrir
20. janúar 1969.
HLUTIRNIR ERU:
1....................
2.....................
3 ....................
4 ...................
5 ...................
Nafn: .........!.....
Heimili: ............
Gunnar litli gekk út með móð-
ur sinni síðari liluta dags, áð-
ur en kvöld var komið, og var
tunglið ]>á komið upp. Hann
bcnti á það og sagði: „Mamma!
Littu áhvaðtunglið er heimskt.
Það heldur, að nóttin sé kom-
in.“
Paþpi: Það er skrítið, að flug-
an, sem ég geymdi í sparikass-
anum mínum er horfin.
Húsbóndinn hafði sagt nýja
vinnumanninum að vekja sig
kl. 6 næsta morgun, en bann
vakti hann kl. f>.
Húsbóndinn: „Hvað ltemur
til, að þú vekur mig svona
snemma?“
Vinnumaðurinn: „Ég ætlaði
bara að láta þig vita, að þér er
óliætt að sofa einn klukkutíma
ennþá.“
Þegar Ella litla var búin að
vera tvo daga í skólanum, þá
sagði frænka hennar við bana
meðan þær voru að borða:
„Hvað hafið þið nú gert í
skólanum, Ella min?“
Ella: „Þegar hringt er i
fyrsta sinn, förum við út að
leika okkur þegar bringt er i
annað sinn borðum við matinn
okkur, og ]>egar bringt er i
]>riðja sinn, förum við heim.“
Frænka: „Já, en hvað gerið
þið svo þess ú milli?“
Ella: „Þess á milli bíðum við
svo eftir þvi, að það sé hringt."
Drengur (i skóla): „Það er
eðli hitans, að bann þenur allt
út. Það sést bezt á þvi, að þeg-
ar fer að lilýna á vorin, lengj-
ast dagarnir."
Anna: „Viltu ekki gefa mér
annan sykurmola, mamma
mín? Ég missti binn niður.“
Mamma: „Gerðu svo vel. En
reyndu svo að finna binn mol-
ann.“
Anna: „Það get ég ekki, þvi
hann datt niður i — niður i —
mig.“
Fyrsti stíllinn, sem hún Ingi-
björg litla gerði i skólanum,
var um býflugurnar.
Hann hljóðar svo:
„Býflugurnar eru mjög
skringleg skordýrategund. Þær
stinga mann svo dæmalaust ó-
þægilega. Kvenflugan stjórnar
öllu í búi sinu, alveg eins og
mamma gerir beima, og karl-
flugan er eins og pabbi í því,
að þykja ekkcrt gaman uð
vinna.“
Pabbi, þú varts voða góður,
að gefa mér fótbolta í jólagjöf.
Faðirinn: Heldurðu, að
kennarann gruni, að ég lijálpi
þér við stílana?
Drengurinn: Það liugsa ég.
Hann segist ekki trúa því, að ég
geti skrifað svona mikla vit-
leysu bjálparlaust.
523