Æskan - 01.01.1972, Síða 29

óndi var úti i haga með hjörð
sína. Lítil og falleg stúlka
var þar hjá honum, Florence
að nafni.
,,Hvar er hundurinn þinn?" spurði hún.
..Hann er heima." sagði maðurinn
dapur í bragði. ..Hundurinn minn get-
ur aldrei framar hjálpað mér að smala.
Það henti strákur i hann steini i gær
og fótbraut hann. Ég ma til með að
skjóta hann i kvöld, svo að hann kvelj-
ist ekki meira."
Litla stúlkan kvaddi og hljóp heim
að bæ bóndans. Þar fann hún hund-
inn liggjandi á gólfinu.
Fyrst urraði hann að henni. En hún
talaði bliðlega til hans, þangað til hann
lofaði henni loks að skoða fótinn.
Þegar hún var búin að skoða fótinn
vandlega, sagði hún: ..Seppi. hundur-
inn minn. Þér er ósköp illt í fætinum,
en hann er þó ekki brotinn. Ég ætla
að lækna hann. Skilur þú mig, seþþi?"
Seppi virtist skilja hana, því að hann
leyfði henni að baða fótinn úr heitu
vatni og binda um hann.
afið þið nokkurn tima spilað
spil. sem heitir Asni? Flest
ykkar hafa sjálfsagt gaman
af að spila og kunna ýmis-
legt fyrir sér i þeirri list. En ef þið
kunnið ekki að spila Asna ætla ég að
kenna ykkur það, og ég þori að full-
yrða. að ykkur finnst spilið skemmti-
legt.
Þátttakendur geta verið frá þremur
og upp i þrettán. Þið byrjið á þvi að
taka frá fjögur spil af hverri tegund.
t. d. fjóra ása, fjóra kónga, fjóra þrista
o. s. frv. fyrir hvern þátttakanda. Ef
þið erum fimm. sem spilið, notið þið
20 spil. Siðan verðið þið að útvega
ykkur einhverja hluti (korktappa eða
eldspýtur), sem eiga að vera einum
færri en þátttakendur. og hafa þá á
Þegar Florence litla sá bóndann
koma, hljóp hún á móti honum. Hún
leiddi hann inn og sýndi honum. hvað
hún hafði gert.
,,Hann er ekki fótbrotinn," sagði hún.
,,Líttu á, hvernig ég hef bundið um
meiðslið. Þú þarft ekki að skjóta hann.
Hann verður orðinn heilbrigður eftir
fáa daga."
„Þakka þér fyrir, Florence," sagði
bóndinn. „Ég ætla að biða með að
skjóta hann, ég vona, að þú hafir rétt
fyrir þér."
miðju borðinu. Spilin eru nú stokkuð
vandlega og síðan gefið eitt og eitt i
einu. þar til allir hafa fjögur spil á
hendi. Nú eigið þið að safna einni teg-
Næsta dag vitjaði hún hundsins aft-
ur. Hann þekkti hana og varð feginn
komu hennar. Hún þvoði fótinn og batt
um hann, eins og daginn áður.
Eftir fáa daga var honum batnað,
svo að hann gat hjálpað húsbónda sin-
um með féð.
Upp frá þessu þótti honum innilega
vænt um Florence. Hann hljóp til henn-
ar, hvar sem hann sá hana, og sýndi
henni alls konar vinahót. Ástin og þakk-
látssemin skein úr augum hans. Bónd-
inn sagði:
„Ég get aldrei þakkað þér, Florence,
eins og þú átt skilið. Það er þér einni
að þakka, að ég missti ekki bezta hund-
inn minn."
Þessi litla stúlka hélt áfram að vera
góð og hjálpfús. Hún fór burt úr land-
inu og þangað, sem strið og styrjöld
geisaði og margir særðir menn þurftu
hjúkrunar. Þar vann hún mikið verk,
hjálpaði og huggaði og frelsaði lif
margra manna. Hún er þekkt um allan
heim. Nafn hennar er Florence Nightin-
gale.
und, til dæmis öllum ásum eða tvistum.
Ef enginn hefur fjögur eins spil á
hendi i byrjun, laumar hver þátttakandi
einu spili til næsta manns, og verður
það auðvitað að ganga i hring. Þannig
gengur það þar til einhver hefur feng-
ið fjögur eins spil, og þá tekur hann
ósköp laumulega einn hlutinn af borð-
inu, og eiga þá allir þátttakendur að
reyna að ná i hina hlutina. En auðvitað
verður einn útundan, þar sem hlutirnir
eru einum færri en spilamenn. Sá
óheppni hefur tapað í þessari umferð
og hjá honum er skrifað A. Þegar hann
tapar næst, fær hann S. síðan N og I.
Og þá er hann orðinn A-S-N-l og
verður nú að standa upp og hneggja
eins og asni þrisvar sinnum.
27