1. maí - Reykjavík - 01.05.1936, Qupperneq 46

1. MAl
42
— Ég tek hann samt fastan, sagði
hann og benti þeim, sem næstir voru
að ganga að dyrunum.
Þá brá Jóhannes hnefanum á loft
og hrópaði til fólksins.
— Hreppstjórinn veit ekki hvað
það er að vera kúgaður undir byssu-
kjöftum, liggja undir svipum harð-
stjórans, vera þrælkaður af blóð-
sugum einvaldsdrottnanna. — En það
'veit einn og sérhver smælingi undir-
okaðrar þjóðar, sem hefir allt sitt
líf þráð frelsið, eins og sólarljósið.
Það veit Finnlendingurinn, vinur
minn, se'm er hér uppi á loftinu. Ég
veit, að hann hefir tekið þátt í sam-
særi gegn keisaranum. En ég stend
með honum samt. Mig varðar ekkert
um zarinn í Rússlandi. Hann heldur
knýttum hnefa harðstjórans yfir höfði
alþýðunnar í föðurlandi Finnans. En
Finninn er ekki meiri glæpamaður en
hver okkar hinna gæti orðið við kjör
þjóðar hans. Hann skal verða frjáls hér.
Yið stöndum með hinum kúgaða.
Það kom hreyfing á fólkið.
— Allir, kallaði ungur maður í
hópnum.
Þá skerpti hreppstjórinn að sér
og skipaði mönnum sínum að ryðjast
inn í húsið. En nú fjarlægðust menn
hreppstjórann, allir nema tveir menn,
" sem gengu að Jóhannesi.
— Þið hafið víst aldrei étið æðar-
kollukjöt, sagði Jóhannes storkandi
og spyrndi hnénu móti mönnunum.
Þeir hikuðu við árásina.
— Inn í húsið, skipaði hreppstjór-
inn og benti fleirum að koma.
En Jóhannes hrópaði aftur til
fólksins:
— Er það vilji ykkar, að ég sleppi
Finnlendingnum í hendur fjandmann-
anna, — þessum manni, sem hefir
lagt líf sitt að veði til þess að berjast
gegn yfirgangi erlendrar þjóðar og
erlendra böðla. Finnska alþýðan er
undirokuð af blóðþyrstum harðstjór-
um, en zarinn í Rússlandi fjölgar
gimsteinum í kórónudjásn sitt. Yiljið
þið standa með manni, sem berst
sömu baráttu og íslenzk alþýða hefir
barizt, undir merki beztu sona sinna,
á undanförnum öldum, gegn erlend-
um kúgurum.
Hefir ekki Brimarhólmsvist vofað
yfir varnarlausum íslenzkum alþýðu-
mönnum, sem hafa gerst brotlegir við
vitlaus og svívirðileg lög. Hafa ekki
íslenzkir alþýðumenn verið bundnir
við staur og kaghýddir fyrir það, að
þeir fylgdu ekki út í yztu æsar fyrir-
skipunum samvizkulausra svíðinga.
Eigum við að verða þeir blóðníðingar
að ofurselja þennan finnska alþýðu-
mann í hendur böðlanna, sem munu
láta hlekkina nísta hold hans inn að
beini, ef þeir fá hendur í hári hans.
Ég segi nei, — við gerum það aldrei,
Við stöndum saman og verndum hinn
kúgaða.
Þá heyrðust háværar raddir frá
fólkinu, fleiri og fleiri, hærri og
ákveðnari:
— Allir með Jóhannesi, — allir
með Jóhannesi, — allir móti kúgun
og ranglæti.
Elías hreppstjóri heyrði, að fólkið
var æst; þó beið hann þrákelkinn á
svipinn og virtist ætla að láta fólkið
jafna sig.
En þá gekk roskinn maður úr hópn-
um fast að honum og sagði hátt:
— Þú skrifar þetta á ábyrgð okk-
ar allra með Jóhannesi. Hingað hefir
enginn sakamaður komið. Skrifaðu