Fróði - 01.09.1911, Blaðsíða 31

FRÓÐI.
2 7
sem þú talar um. — En því reyndir þú þá ekki aö venja mig viö
liörku og svaöilfarir? Þú haföir með þér þá Hal og Robbie í
fjallaferöirnar þegar þú fórst til Mexíkó”.
‘‘Þú varst of rnikill vesælingur”.
“En þaö var þá þín sök, frændi, og hennar móöur minnar.
Eg var svoddan barn og þekti ekkert nema þaö sem blítt var og
þrautalaust. Eg þurfti aldrei aö svitna”.
Garnli maöurinn horföi ólundarlega á frænda sinn, hann
þoldi illa þessa léttúð og alvöruleysi. — “Jæja, ég ætla nú aö
fara aö létta mér upp. Vildirðu þá koma með mér?”
“Þaö er nokkuð seint, en hvert ætlaröu?”
“Halli og Hróbjartur eru aö fara til Klondike, og ég ætla aö
fylgja þeirn yhr versta skaröiö og niður aö vötnunum, þar sem
þeir geta fariö á bátinn, svo sný ég heim” -—
Hann komst ekki lengra, því hinn ungi frændi hans hentist
upp úr stólnum, þreif í hönd hans og hrópaði:
“Ó, þú frelsari minn!”
Jóni Bellew varö þetta í fyrstu grunsamt. Honum haföi
ekki komið til hugar aö boö sitt yrði þegiö.
“Er þaö virkilega meining þín?”
“Hvenær eigum viö aö leggja af staö?’
“Þaö verður erfiö ferö. Ég er hræddur um aö okkur veröi
töf að þér?”
“Nei, langt frá því. Ég skal vinna. Ég hefi lært aö vinna
síðan ég kom aö blaðinu hans O.Hara”.
“Hver og einn verður aö taka ársforöa meö sér. Og þaö
veröur alt svoddan hrúga, að Indversku buröarkarlarnir geta
ekki ráöiö viö þaö. Þeir Halli og Hróbjartur veröa aö bera sem
aörir, yfir íjalliö. Þess vegna ætla ég aö fara. Ég ætla aö
hjálpa þeim yfir skaröiö. Og ef að þú ferð með okkur, þá verð-
ur þú aö bera, sem aðrir”.
“Eg skal sýna þér þaö”.
“Þú getur ekkert boriö”.
“Hvenær leggjum viö af staö?”
“A morgun”.
“Þú skalt samt ekki hugsa þér, að fyrirlestur þinn hafi komið