Muninn - 01.04.1958, Blaðsíða 38

— Hvað 'hefur þú unnið lengi í P. O. B.?
„Ég hóf prentnám sumarið 1912 hjá
Oddi Björnssyni. Síðan hef ég unnið í
þeirri prentsmiðju. Oddur var mjög fær í
sínu starfi og frábærlega vandvirkur, og
vildi ég óska þess, að sú dygð fjaraði eigi út
eða hyrfi úr íslenzkri prentlist. Hann hóf
fyrstur útgáfu á Bókasafni alþýðu, er vakti
sérstaka athygli fyrir vandaðan frágang og
gott bókaval. Má þar nefna rneðal annarra
bóka Þyrna Þorsteins Erlíngssonar. Oddi
var einnig mjög sýnt um að greiða götu
ungra skálda og rithöfunda.“
— Já, þetta er langur starfsferill, og þú
hefur farið höndum um mörg ritverk og
blöð á þessum tínra?
„Já, satt er það. Og ég get bætt því við, að
ég hef prentað fleiri ljóðabækur Davíðs
Stefánssonar frá Fagraskógi en nokkur ann-
ar prentari.“
— Þú manst vitanlega eftir því, er Mun-
inn var fyrst prentaður hér niður frá?
„Ég man eftir honum, frá því að hann
hóf göngu sína sem prentað blað. Og alltaf
lief ég liaft garnan af því að handleika hann.
Það er eins og ferskur og hressandi fjalla-
blær leiki um mann við lestur hans.“
— Hvað finnst þér um efni hans og mál-
far Menntlinga?
„Því er fljótsvarað; mér líkar hvort
tveggja vel. Einkum finnst mér Muninn
jafnbeztur síðastliðin tvö ár, og hafa þó
margir góðir menn skrifað í hann áður, eins
og til að mynda Steingrímur J. Þorsteinsson
prófessor og Bjarni Benediktsson frá Hof-
teigi. — Já, Muninn er vel skrifaður, og
ykkur virðist sýnt um málið. Haldið áfram
á þeirri braut, því að móðurmál okkar er
ótæmandi uppspretta auðlegðar og fegurð-
ar. Og einhvern veginn er því svo farið, að
mér finnst sem nemendur Menntaskólans á
Akureyri standi nemendum annarra skóla
framar um meðferð móðurmálsins. Að ég
tali nú eigi um hagmælskuna, sem legið
hefur þar í landi um tuga ára bil.
— Finnst þér þá æskilegt, að skólafólk
brjóti heilann um andleg efni og láti niður-
stöðurnar frá sér fara?
„Mér þætti stórt skarð fyrir skildi, ef
Muninn hætti að koma út og menntaskóla-
nemar hættu að birta frumsmíðar sínar og
láta ljós sitt skína meðal lýðsins.Eitt vildi ég
þó sérstaklega brýma fyrir menntaskólanem-
um, eldri sem yngri, að sýna árvekni og
hörkudugnað í námi og starfi og skipa sér
fast um heill og heiður skólans. Sýnið á-vallt
áhuga og drengskap, skörungsskap og þjóð-
hollustu í 'hverju því starfi, sem eitt og sér-
hvert ykkar kann að taka sér fyrir hendur á
lífsleiðinni."
— Vildir þú flytja Munin einhverja af-
mælisósk eltir langar samvistir?
„Ég vildi óska honum gæfu, gengis og
allrar blessunar í framtíðinni, og að hann
mætti vaxa enn að vizku með síhækkandi
flugi. — Jæja, þú hefur nú spurt mig svo í
þaula, að ég legg til, að við snúum þessu
við.“
Þá lagði ég frá mér pennann og hafði
yfir helztu atriði ævisögu minnar. Hér var
viðtalinu lokið, og ef ég þekki Jón rétt,
verður allt að standa, sem komið er, lrvorki
of né van.
Að skilnaði leysti Jón mig út með fork-
unnarfagurri og skemmtilegri gjöf. Er það
bók, sem heitir: Sumar gengur í garð. Hef-
ur Jón haft allan veg og vanda af samningu
hennar, prentun og frágangi.
„Vertu blessaður og sæll, Birgir minn, og
þakka þér fyrir, að þú leizt inn til mín.
Biddu svo Munin að skila kærri kveðju
minni til þeirra Heirnis Steinssonar og
Kjartans Rúnars Gíslasonar. En skilaðu
sjálfur kveðju minni til Halldórs Blöndals,
Þóris Sigurðssonar og annarra fyrirmanna
Munins. Halldór hefur heitið mér því að
heimsækja mig í hvert sinn, er hann kemur
til Akureyrar. Já, og það jafnvel þótt hann
yrði páfi.
Ennfremur bið ég svo Munin að skila
kveðju minni til skólameistara, kennenda
(Framhald á bls. 82.)
78 m u N I N N