Heimir - 01.07.1910, Blaðsíða 20

2ÓO
HEIMIR
Þaö er eyöslusemi vor, sem étur svo mjög um sig í þjóölífinu og
hindrar bæöi framför og réttlæti. Tuttugu og fimm þúsund
smálestir af póstfiutningi ganga árlega í gegnum hendur póst-
þjónanna í Bandaríkjunum, án þess aö eyrir sé borgaöir fyrir
þaö, og þó höfum vér á inóti því aö.ala konungsfjölskyldu.
Starf milljónamæringanna. er bráöum á enda. Samdráttur
auös bygöi miklar járnbrautir, ritsíma yfir Atlantshafiö og radd-
símakerfi; hann geröi meira—hann þroskaöi framkvæmdarafl,
sem aldrei haföi þekst áöur. Sameinaöir verzlunarkraftar
tömdu heiminn og réöu fyrir oss fjárhagslega jafnt sem félags-
lega. Að þetta tímabil sé nú bráöum á enda virðist áreiöan-
legt. Almenningurinn er aö taka viö stjórnartaumunum,
milljónamæringurinn hefir engar fieiri veraldir til aö sigra.
Hann bilar að heilsu á bezta aldri, og börn hans erfa ekki hæfi-
leika ha.ns. Þaö er líklegt aö þaö veröi færri milljóraeigendur
árið 1930 en voru 1900. Bifreiðar nútímans tilheyra aö inestu
leyti mönnum í meðal efnum og loftsiglingar eru í höndum
ungra vísindamanna, og eru eklu líklegar til aö veröa aö gróöa-
fyrirtækjum.
Stórkostleg aukning landsafurða heldur stööugt áfram.
Breytingin frá kvikfjárrækt til akuiyrkju gaf fjórum eða fimm
sinnum meiri hag af hverri ekru. Þetta hefir aftur veriö fjór
faldaö meö því að minka hagabeit og auka ræktun smærri á-
vaxta og matjurta. Sömu afieiðingar hafa oröiö af því, aö
plægja niöur baunir og rækta aörar baunir til gripafóðurs. Þar
næst kom sú uppgötvun aö rotnaöar jurtaleifar væru eins verö-
mætar og áburöur, og aö jurtagróöurinn væri jafn mikiö kominn
undir jafnvægi efnanna í jaröveginum sem gnægö þeirra efna, er
geta breyzt í jurtatrefjar. Bændur upp og niöur hafa nú betri
skilning en svo aö þeir brenni eöa öðruvísi eyöileggi nokkurn
hlut, sem hægt er aö breyta í rotmold. Ariö 1330 munum vér
hafa lært aö tvöfalda ennþá einu sinni frjósemi akra vorra.
Flutningur veröur aö aukast jöfnum skrefum viö framleiöslu.
Vér getum veriö vissir um, aö verö á honum Jækkar mikiö.
Þaö má næstuin reiöa sig á, aö nátturan hefir vegi til að full-
nægja hverri stórri, almennri þörf; og nú þegar járnbrautirnar