Heimir - 01.07.1910, Síða 40

28o
HEIMIR
dóttur mágkonu sinnar. ÞaS gerSi hann á hestbaki viS hliS
hennar, á dansleikum viS hliS hennar, í leikhúsum og á sam-
söngum viS hliS hennar, þar kom enginn aiinarr Hann hélt út-
reiSar henni til heiSurs, og alt riddaraliSiS kom, hann hélt dans-
leiki henni til heiSurs, og fjölda margir komu. Hann tók hana
meS sér á stórhátíS foringjanna, og þeir komu allir. Hann var
gamall liirömaSur og kunni ráSin; honum tókst aldrei klaufa-
lega aö sýna hana,—eins og í þetta sinn; þeir voru kallaSir,
hver einn og einasti.
Þeir komu þar af leiSandi af mjög fúsum vilja; en annars
höföu þeir ekkert vitaS utn þaS, eSa þjónustunni hafSi veriö
hagaö svo til aS þeir gátu ekki komiS, eSa þeir höfSu skoSaS
þaS sem of nærgöngult. Nú voru þeir þar samkvæmt skipun;
þaS eykur mjög á vellíSan liSsforingja aS hafa á meSvitundinni
aS sér sé stjórnaS. LítiS á bakiS á litla gamla yfirforingjanum
um leiS og hann kyssir hönd hennar, heilsar frá hans hátign
konunginum og réttir henni blómvönd, sem hann sjálfur hefir
tínt blómin í. SjáiS þetta bak segi ég; þaö mætti klappa þaS og
strjúka. Þegar hann réttir sig upp aftur er hann eins ánægSur í
ljóma hennar og skakkur hundur, sem finnur kjötlykt.
Eg taláSi áöan um skipun, aS allir, sem viS voru hefSu
haft þá tilfinningu, sem er svo þægileg fyrir yfirmenn í hernum,
aS sína henni aSdáun samkvæmt skipun, þaS, aS konungurinn
sjálfur hafSi sýnt henni aSdáun var hærri staSfest ing, Um vetur-
inn hafSi hann skoSaS þaS sæina sér, aS binda á hana skautana
úti á ísnum. AS vísu var hún ekki sú eina, sem varS fyrir þess-
ari eftirtekt, né heldur því, aS tilheyra skautafélagi kongsins.
ÞaS var stór hópur af ungum stúlkum fyrir utan hana. En hver
einn einasti riddaraliðs—og stórskotaliSsforingi, sem viSstaddur
var og þá voru margir þeirra viSstaddir, þegar hann kraup og
batt á hana skautann—skoSaSi þaS sem frama, er þeirra stúlka
varS fyrir.
MeS hjástoS fótgönguliSsins rendu þeir sér á eftir henniyfir
spegilsléttan ísinn—Svíarnir meS! ÞaS þurfti ekki mikla ímynd-
un til aS geta séS hana eins og í byrjun herferöar; til aS sjá hest-
ana, fallbyssurnar, púSurkassana þjótandi á eftir yfir ísin, meS