Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1916, Blaðsíða 82

282
Jón Ólafsson:
l IÐUNN
sjónin svo skrípaleg, að ég fékk óstöðvandi lilátur-
kast. Loks gat ég þó spurt Boga, hvaða skrípildi
Jietta væri, sem þarna riði, en liann þaggaði niður í
mér og sagði í hljóði: »Talaðu ekki svona. Þetta er
prestur; það er hann séra N. N. á N. N.«. Það gekk
svo fram af mér, að ég gekk steinþegjandi um stund.
Alt í einu fór ég að hlæja aftur. Bogi spurði mig, af
hverju ég hlægi nú. Eg svaraði, að ég hefði oft heyrt
talað um pokapresta, en engan séð fyrri en nú, sem
ég hefði verið viss um að væri pokaprestur. Það
hefði því alt af staðið hálf-óljóst fyrir mér, hvað
pokaprestur væri, en nú slæði mér það alveg ljóst
fyrir hugskolssjónum.
Og ég hefi aldrei síðan á ævi minni lieyrt svo
nefndan pokaprest, að mér hafi ekki undir eins ílogið
í hug þessi prestur með tuddann í reiðskjóts-taglinu
II.
Skólaárin. — Skolalif i Reykjavík
um og eftir 1 863.
Veturinn 1862—63 voru að eins 30 piltar í latfnu-
skólanum og úlskrifuðust 5 þeirra um vorið. Þella
hefir tala nemanda í Iteykjavíkur-skóla orðið lægst.
Einn piltur, sem fyrri-hlutann tók um vorið (Eiríkur
Briem) sagði sig úr slcólanum, og voru þá ekki eftir
nema 24. Um vorið gengu 9 njTsveinar inn i skól-
ann og 5 um haustið. Af þeim 9, sem inn voru
teknir um vorið, settisl einn í 2. bekk, Kristján Eld-
járn Þórarinsson. Hinir átta gengu inn í 1. bekk.
Þeir voru þessir:
Valdimar O. Briem (nú vígslubiskup); Björn Ólsen
(nú prófessor); Páll Ólafsson (nú prófastur í Vatns-
íirði); Einar Oddur Guðjónsen (læknir á Vopnafirði,
dáinn); Gutlormur Vigfússon (prestur í Slöð); Páll