Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Qupperneq 13

IÐUNN
Kristindómur og stjórnmál.
255
pólitísku siðum og aðferðum, sem æðstu kröfur sálarinn-
ar eigi að beygja sig fyrir. Stjórnmálamaðurinn mundi
þá kosta kapps um að láta ræðu sína og ritmensku
verða samhljóma hinu æðsta lífi sálarinnar, svo að jafn-
vel hin erfiðustu úrlausnarefni stjórnmálanna yrðu leidd
til lykta með tilstyrk hins besta í fari hans og hinna
heilbrigðustu afla í samtíðinni, en ekki eftir krókaleiðum
bragðvísinnar, né ófyrirleitnustu aðferðum lífsbaráttunnar.
Fullnægir hið íslenska stjórnmálalíf þessum kröfum?
Eg skil ekki í að nokkrum detti í hug að halda því
fram í fullri alvöru. Fagnaðarerindi stjórnmálaleiðtog-
anna hljóðar á þessa leið: »Öll pólitík er hagsmunabar-
átta stétta«. Getur verið, að sumir séu ekki svo hrein-
skilnir að segja það. En sama er. í reyndinni er hún
ekkert annað hjá þeim öllum.
En orsökin er sú, að efnishyggjan hefir gagnsýrt tíð-
arandann og lífsskoðanir nútíðarinnar og kemur það að
vonum skýrast fram á stjórnmálasviðinu. Og oft virðast
eiginhagsmunirnir ráða þar alltilfinnanlega athöfnum
manna. Hinir pólitísku riddarar hervæðast brynju sín-
girninnar og beita brandi sérdrægninnar, fyrst fyrir sjálfa
sig, þá fyrir sína stétt. Stéttabarátta er í algleymingi nú
á tímum með þessari þjóð.
Nú er svo komið, að stjórnmálamönnunum sjálfum er
farið að þykja óvistlegt í hinum pólitísku sölum. Á síð-
astliðnum vetri var stofnaður nýr stjórnmálaflokkur eins
og kunnugt er orðið: Frjálslyndi flokkurinn. Einn aðal-
stjórnmálamaðurinn í þeim flokki, komst svo að orði í
ræðu, þar sem hann gerði grein fyrir hvernig á því
stæði, að flokkurinn var stofnaður: »Við erum óánægðir
með ástandið eins og það er og þráum eitthvað betra*.
Þeir frjálslyndu mennirnir hristu rykið af fótum sér —
rykið á hinum pólitíska almenningi. En tekst þeim að