Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Qupperneq 21

ÍÐUNN
Kristindómur og stjórnmál.
263
ur líka að fá þeim mönnum, serh í sérstökum skilningi
eru valdir til þess að vera starfsmenn þjóðarinnar í
baráttunni að þessu marki, prestunum, meira svigrúm
en þeir nú hafa til að vera forustumenn þjóðarinnar, en
ekki hornrekur, eða einhver meinhægðargrey, sem ekki
séu takandi alvarlega.
Eg skal geta þess óðara til þess að forðast misskiln-
ing, að fyrir mér vakir það ekki sérstaklega, að nauð-
synlegt sé að prestarnir taki þátt í löggjafarstarfi þjóð-
arinnar, að þeir sitji á Alþingi. Hinsvegar er alkunnugt
að ýmsir helstu þingskörungar og stjórnmálamenn hafa
verið úr hópi presta, bæði fyr og síðar. Svo gæti enn
orðið og væri slíkt æskilegt fyrir þjóðina.
Skal nú vikið að þrem atriðum, sem gætu orðið til
þess, að kirkjan yrði færari um að inna köllun sína af
hendi samkvæmt því, sem hér að framan segir.
Hið fyrsta og nauðsynlegasta skilyrði til þess, er að
prestarnir séu afburðavel mentaðir. Þyrfti því að auka
undirbúningsmentun þeirra. Stofna sérstakt embætti inn-
an guðfræðisdeildarinnar, og kendi sá kennari, er það
skipaði, uppeldisfræði og sálarfræði, einkum þó trúar-
sálarfræði og trúar-heimsspeki; ágætt væri og, að helstu
trúarbrögð væru að einhverju leyti skýrð með saman-
burði (Comparativ religion). Þá mundi og alveg bráð-
nauðsynlegt að auka kenslu í kennimannlegri guðfræði
og þá um leið láta hana heyra undir sérstakt próf.
I annan stað þarf kirkjan að hafa sérstakt þing, ráð-
gefandi þing. Á því þingi þyrftu ekki að sitja tómir
prestar. Á því þingi væru rædd ýms vandamál þjóðfél-
agsins, þau er kirkjan teldi sér mesta nauðsyn að sinna
í þann og þann svipinn. Þingið afgreiddi svo tillögur og
frumvörp, er síðar væru lögð fyrir löggjafarþing þjóðar-
innar. Á þann veg gæti kirkjan komið mannúðaráhrif-