Kirkjuritið - 01.07.1937, Blaðsíða 23

Kirkjuritið - 01.07.1937, Blaðsíða 23
Kirkjuritið. Mvndunarsaga Samstofna guðspj. 261 á orðum Jesú hefir mjög stutt að því, að þau hafa varð- veizt vel í minni manna. Þau voru bundin hvert öðru föstum lögum og engu þeirra mátti hagga, svo að ekki tapaðist eitthvað af undursamlegum krafti þeirra. Sam- kvæmt þessum lögum má enn dæma um það, hvar orð- in standa í upphaflegastri mynd, þar sem í milli her um framsetningu þeirra. Þegar þrótturinn og andagiftin í ræðum Jesú hófst svo, að orðin streymdu af vörum lians í hundnu máli, þá lilutu þau að greypast þannig í hugum áheyrendanna. Hið sama hefir einnig átt sér stað, er hann mælti í orðskviðum, líkingum og dæmisögum, og valdi hann orðum sínum liarla oft þann búning. Hann sagði marg- ar fjölhreyttar dæmisögur, stuttar og langar, allskonar áheyrendum, fræðimönnum og lögvitringum, lærisvein- um sínum og hinum mikla mannfjölda. Þær voru svo fullkomið listaverk, meginhugsanirnar hak við svo hreinar og tærar og orðlag meitlað, að þær hlutu að geymast í minni. Þar var ekkert orð of eða van, lieldur alt sagt með þeim liætti, að ekki var unt að endursegja án þess að eitthvað liéldist af upphaflegri snild. „Ein- falt er jafnan hið Iiáa“, og sígild spekimál búa yfir mætti til sjálfsvarðveizlu. Enda setti Jesús vafalaust boðska]) sinn fram í þessu formi, til þess að menn skildu hann hetur og myndu betur. Sæðið, sem féll í góða jörð, har ávöxt þrítugfalt, sextugfalt og lnindraðfalt. „Og orðrómurinn um Jesú harst út“, þegar er hann hóf almanna starf sitt. Alþýðan skýrði frá því með undrun og aðdáun, en hrifningin var minni hjá fræði- mönnum og Faríseum og er fram liðu stundir, tóku þeir að „hugsa ilt í hjörtum sínum“. Erfikenningin, er mynd- asl hjá þeim, liggur ekki fyrir hér til athugunar, en margt verður ráðið um hana bæði af guðspjöllunum og gyðinglegum ritum um Jesú, er síðar koma fram. Sög- urnar, sem herast meðal alþýðunnar um Jesú, eru sagð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.