Kirkjuritið - 01.04.1939, Qupperneq 11

Kirkjuritið.
Trúin á upprisu Krists.
145
ekki Jcngur í. Upprisutrúin er reist á því, sem jákvætt er,
a undri, á því, sem lærisveinarnir og konurnar fengu að
reyna, þegar hugur þeirra var hjúpaður myrkri. Upprisu-
trúin grundvallast á því, að Jesú birtist lærisveinum sín-
um. Hér er einnig sviðið opið fyrir mannsandann, til þess
að leita fyrir sér af einlægni og setja þessar sýnir og op-
uiberanir í samband við almannareynslu vora og atbug-
anir og ályktanir vísindanna á líkum fyrirbrigðum og
skyldum, enda þótt þau séu mjög ófullkomin. En bér
kemur það fyrir lítið að nema staðar við þessar tilraunir
bl nánari skýringar á því, bvernig trú lærisveinanna reis
Ur gröf vonbrigða og örvæntingar upp til nýs og dýrðlegs
bfs fyrir kraft Guðs, dásemdarundur hans. Staðreyndin
stendur stöðug. Þótt vísindunum veitist erfitt að skýra
bana, þó leiðir engan veginn af því, að réttmætt sé að
þurka hana út lir annálum mannkynssögunnar, eins og
bún hafi ekki getað átt sér stað og sé óhugsandi. Þá hlyti
óll sagan eftir jarðlif Krists að umsteypast. Drottinn dýrð-
arinnar tók aftur í sínar hendur valdið yfir sálum læri-
sveina sinna, og ríki lians hefir breiðst út meðal mann-
anna við starf þeirra og annara veikra þjóna hans. „Er
eg verð hafinn frá jörðu mun ég draga alla til mín“ (Jóh.
^2,31). Starfi frelsarans lauk ekki á krossinum. Hann
gekk frá dauðanum lil lífsins. Öll kné skulu beygja sig i
Jesú nafni. En sonurinn er einnig þjónn hans, sem er
meiri en hann og allir aðrir. „Hann mun selja rikið Guði
°g föðurnum í hendur, er hann hefir að engu gjört sér-
hverja tign, sérhvert veldi og kraft. Því að honum ber að
ríkja, unz hann leggur alla féndurna undir fætur hans.
Öauðinn er síðasti óvinurinn, sem verður að engu gjörð-
Ur> l)ví alt hefir hann lagt undir fætur honum. En þegar
bann segir, að alt hafi verið lagt undir hann, er augljóst, að
hann er undanskilinn, sem lagði alt undir hann. En þegar
alt er lagt undir hann, þá mun og sonurinn sjálfur leggja
siS budir þann, er lagði alla hluti undir hann, til þess að
Guð sé alt í öllu“.