Kirkjuritið - 01.04.1939, Qupperneq 12

146
Nathan Söderblom:
April.
Gildi upprisutrúarinnar.
Páskar kristinna manna staðfesta sigur Krists. Þegar
hann hirtist lærisveinum sínum, þá sýndi hann þeim, að
hann var sá, sem koma átti, þrátt fyrir alt og alt. Krossinn
var ckki endalokin, heldur upphafið. Nú fyrst tóku læri-
sveinarnir að skilja eittlivað köllun Ivrists. Nú tók liann
ríki í hjörtum trúrra þjóna sinna. Tóma gröfin hafði verið
tákn, sem túlkað var á ýmsa vegu. En drottinn hirtist
vinum sínum í upprisunni, þannig að ekki varð um vilst.
Þeir fengu þá náð að sjá hann og heyra. Hann var stöðugt
liinn krossfesti, með naglaförin i höndum sér og síðu-
sárið. En smánin, dauðakvölin og angistin voru á end'a.
Drottinn lifsins hafði sigrað dauðann. Hann var hinn
sami og áður, en dýrðlegur orðinn og voldugur. Hjörtu
þeirra tóku að brenna. Þau halda sífelt áfram að brenna
í návist hans. Heimurinn sá tómu gröfina, en ekki lif-
andi frelsarann. Páll raðar sönnununum saman í 15. kap-
1. Iíor. Hvað er það, sem fyrir honum vakir? Kristur birt-
ist Kefasi, síðan þeim tólf; síðan birtist hann „meira en
fimm hundruð hræðrum í einu, sem flestir eru á lífi alt
lil ]æssa, en nokkrir eru sofnaðir. Siðan birtist hann
Jakohi, því næst postulunum öllum. En síðast allra birtist
liann einnig mér, eins og ótimaburði“ (1. Kor. 15, 1—8).
Páil telur sjálfan sig með vottunum að upprisunni. Því að
Kristur sigraði hann á Damaskusbrautinni. Kristur sann-
aði Páli það einnig, að hann væri lifandi. Enginn at-
hurður hefir liaft dýpri áhrif á v.eraldarsöguna. Þess-
vegna hlýtur sigur Krists yfir dauðanum að vera talinn
staðreynd í veraldarsögunni. Hann staðfestir það, að Jesús
var sá, sem liann sagðist vera, og að kenning hans var
sönn.
Páskamorguninn sannar sigur frelsarans og krossins.
Hann hefir einnig mikið gildi í sögu einstaklingsins. Hann
vekur hann lil djúprar íhugunar um eiginn liag og styrkir
trú hans á vald Krists.
Trúin á upprisu Krists veitir jafnframt ómetanlegan