Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1949, Qupperneq 62

Kirkjuritið - 01.01.1949, Qupperneq 62
60 KIRKJURITIÐ þeir kunna að vera í einstöku atriðum, fari varlega í að taka sér úrskurðarvald, þar sem Guð dæmir sjálfur. 1 11. kap. í Kristinrétti Árna biskups segir svo, sbr. bannfæringarbréf Solveigar hér á undan: Hvern kristin mann, sem deyr, skal jarða í kirkjugarði vígðum, enn eigi í kirkju, nema biskups lof sé til. Ódáðamenn skal eigi i kirkjugarði grafa, sem eru drottinssvikarar, morðvargar, tryggðrofar, griðníðingar, þjófar dæmdir, flugumenn og opinberir árásarmenn, bannsettir menn og þeir, sem hend- ur leggja á sig og týna með því sjálfum sér, nema voðaverk verði, svo og þeir, sem telja eður fremja rangan átrúnað fyrir mönnum, svo og opinberir okurkarlar, og þeir menn eður börn, sem eigi ná skírn fyrir dauða. En þessa menn skal grafa utan kirkjugarðs og eigi nær enn í örskots- helgi við túngarð, svo að þar sé hvorki akur né eng, og eigi falli þaðan vötn til bólstaða, og syngja öngvan líksöng yfir. En nokkrir af þeim, sem nú voru upp taldir, utan þjófa dæmda, morðvarga og óskírða menn, mega koma í kirkjugarð, ef þeir fá lausn fyrir dauðann. — Verði nokkur af þeim, sem nú voru skildir, grafnir í kirkjugarð fyrr en þeir hafa leiðrétt sig og eru sáttir við biskup, þá skal hver, sem það lík flytur eður niðurgrefur í kirkju- garði, gjalda biskupi þrjá aura, og grafa upp og kasta úr kirkjugarði, ef skilja má bein þeirra frá annara kristinna manna beinum. — Ströng þykja ákvæði þessi nú á tímum, þegar allir, hvort sem þeir eru kristnir eða ekki, sakamenn eða ekki, eiga leg i vígðum reit skvt. lögum. En þessum fornu ákvæðum var stranglega framfylgt og standa þau að nokkru leyti óbreytt í gildi fram á nítjándu öld. Frá hendi Guðbrands biskups Þorlákssonar höfum vér bréf eitt, sem snertir þetta. Er það á þessa leið: (Til Guðmundar Skíðasonar, prests á Bægisá, 1577). Næst kærlegri þakkargjörð fyrir alla meðkenning, þá vitið, að ég fékk yðvart bréf um kirkjugröft á Neðstalandi, þess sem sig sjálfur hengdi. Undrar mig, að þér skylduð slíkt til bragðs taka, eður ekki eftir spyrja. Kennir þetta
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.