Kirkjuritið - 01.01.1950, Blaðsíða 31

LÍF OG HEILL
29
þó í þessu sambandi að fá úr því skorið, hversu margir
íslenzkir kennimenn treystu sér til þess að fara með Móse
lögmál á stólinn, og flytja það þar frá upphafi til enda
sem „hreint og ómengað Guðs orð“, og að loknum lestri
hafa yfir sömu orðin og Móse, um leið og hann afhenti
þjóð sinni nefnt. lögmál: „Sjá, ég hefi í dag lagt fyrir
yður líf og heill“. Með tilliti til þess tíma, sem Móse var
uppi á, efumst vér ekki um einlægni hans. En vér verð-
um að telja eitthvað athugavert við dómgreind þeirra
manna, sem á vorum tímum geta tileinkað sér lögmál
hans sem „hreint og ómengað guðsorð", eða þá að draga
verður í efa heilindi þeirra.
Öbrjáluð kristin lífssýn harmar það ekki, þótt Móse-
lögmál máist að trúargildi, og telur sjálfsagt, að því sé
skipaður sess, þar sem það á heima, svo sem á fornskjala-
söfnum og geymist þar, ásamt öðrum merkum skjölum.
Og vafalaust yrði heimurinn ekki guðslögmálalaus, þótt
Móse-lögmál yrði tekið úr umferð. Lögmál Guðs standa
fastari fótum en svo. Enda eru þau ekki smíðuð í þing-
deildum, sem búa til lög í dag og nema þau úr gildi á
morgun. Lög hans vara að eilífu. Fyrir því geta þau hvorki
brunnið með bók eða brotnað með steintöflum. Enda eru
þau skráð á öruggari stað. Þau eru letruð á hjarta heims-
ins, og þar með greypt inn i veru hans. Enginn skyldi
œtla, að þau stæðu þar sem hver önnur markleysa. Held-
ur munu þau beinlínis vera sett þar sem frumdrættir að
þeirri meginátt, sem lífið eigi að taka á rás þess fram
í gegnum árin.
Og nú skulum vér skoða kjamann í lögmáli hans:
Skoðið örsmæðina, þar sem tvö hin andstæðustu öfl, sem
hugsazt getur, búa saman í friði; og Guð launar slíkt
sambýli með vemd. Skoðið grös vallar og viði Jarðar.
Þar skýlir hvert stráið öðru, og hver hríslan annarri, þótt
af fjarskyldu bergi séu brotin. Er varnarbandalag við-
anna það sterkt, að skæðustu óvinir þess, smákvikindin,
fyrirgera lífi sínu um leið og þau gera tilraun til árásar