Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1950, Blaðsíða 49

Kirkjuritið - 01.01.1950, Blaðsíða 49
BJARTSÝNI KRISTINDÓMSINS 47 sitt er ekki annað en drambsemi á hæsta stigi. Þeir ætla sér að byggja með góðverkum sínum Babelsturn og ráðast þaðan með valdi á himin Guðs. Þegar þeir reyna að nálg- ast Guð, þá drýgja þeir einnig með því stóra synd. Já, öll viðleitni mannsins til þess að verða góður og ávinna sér með því réttlæti fyrir Guði er mannsins stærsta synd. Maðurinn sjálfur hefir ekki hæfileika til neins nema þess, sem illt er. Þess vegna er engin leið til frá honum upp tii Guðs, heldur aðeins frá Guði niður til hans. Heimurinn ligg- ur allur í hinn vonda, og mennirnir glataðir og guðvana, nema þeir örfáu, sem náð Guðs hefur upp fyrir rétta trú, er hann vekur í hjörtum þeirra. Líf meginhluta mannkynsins verð- er ekki annað en óttaleg bið eftir dómi Guðs. Þessar trú- arskoðanir er leitazt við að rökstyðja með fjölda Biblíu- tilvitnana og jafnvel orðum Jesú sjálfs í Samstofna guð- spjöllunum. Má þar einkum tilnefna málsgreinina: Ef nú þér, sem eruð vondir, hafið vit á að gefa börnum yðar góðar gjafir, hversu miklu fremur mun þá faðirinn af himni gefa þeim heilagan anda, sem biðja hann? Það hlýtur nú að vera ljóst hverjum heilvita manni, sem hugleiðir þessa kenningu, að hefði Jesús flutt hana, myndi hún ekki hafa verið nefnd fagnaðarboðskapur. Hann kennir alveg hið gagnstæða um manninn, að hann sé Guðs bam. Enginn er svo aumur og syndum hlaðinn, að hann megi ekki biðja: Faðir vor, þú sem ert á himnum. Þegar hann segir ,,Ef nú þér, sem vondir eruð,“ þá á hann alls ekki við það, að mennirnir séu gjörspilltir, heldur, að þá skorti góðleik Guðs, að í samanburði við hann séu þeir vondir. Hann segir líka á eftir, að þeir gefi börnum sínum góðar gjafir, telur það alveg fullvíst. Það mundi hann ekki hafa gjört, ef hann áliti ekkert gott til í þeim. Hann talar bæði um góða og vonda menn. Guð lætur sól sína renna upp yfir vonda og góða og rigna yfir réttláta og rangláta. Þannig kemur mannlífið honum fyrir sjónir. Og er það ekki í raun og veru einnig svo um okkur? Jesús segir skýrum orðum: Góður maður ber gott fram úr góð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.