Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1952, Side 53

Kirkjuritið - 01.12.1952, Side 53
VALLAKIRKJA AÐ KVELDI 259 ásetningur góður, kraftur minni. Þá var vor í hjarta' og sól í sinni og sveipuð dýrðarljóma bernskukynni. Hvað er þetta? — Hvellur klukknahljómur kveður við í dalnum mínum kæra. Skyldi' hann vera fólkinu að færa frelsisboðskap, — máttinn helgra tíða? Heyrið óminn, lát ei tímann líða, látið ekki kirkjur tómar bíða. Nú heyrist mér hann líkur lúðurhljómi og lúðurinn á mátt, sem vakið getur. Veit eg sjálf, að vakna þarf eg betur. Viltu, klukka, hringja? — Hringdu lengi! Bara, ísland allt þig heyra fengi og ornað gæti sér við þína strengi. Vallakirkja, vagga minna drauma, vegleg er þín smíð í augum mínum. Hæfir þessi klukka heiðri þínum! — — Hátt er þar til lofts og vítt til veggja. Bergmálið fjöll, — þið eigið mátt að eggja íbúa dalsins krafta fram að leggja. Nú stend eg hér og ber fram beztu óskir. Byggi Drottinn húsið, fast það stendur. Mátt frá honum mannsins öðlast hendur; mannvit, þekking, fé er gjöf frá hæðum. Allt, sem hér er gjört í riti' og ræðum runnið skal frá mennt í kristnum fræðum. Gamla hús, hinn aldur tugi telur, tíu ár, unz öldin heil er gengin. Það, sem verður, vita kann hér enginn; veit ei neinn, hvað býður næsti dagur. Ef í ráði Guðs er hús og hagur, hlýtur hann að verða sæll og fagur. k. Hugrún

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.