Kirkjuritið - 01.04.1954, Síða 6

POUL BRODERSEN:
Trén tvö í krossinum.
Krossinn er gjörður af tveimur trjám, öðru langsum,
hinu þversum. Þetta er ytra einkenni á krossinum, en það
boðar með táknrænum hætti sannleikann um krossinn,
sem Jesús Kristur þoldi á písl sína. Kross hans varð til,
er tveimur mestu meginöflum tilverunnar laust saman:
hinu illa og kærleika Guðs.
Væri annað þeirra horfið — myndi þessi kross aldrei
hafa risið. 1 syndlausum heimi hefði kærleiki Jesú ekki
þurft að líða kross og nauð. Og hefði það ekki verið kær-
leiki Guðs, sem bjó í Jesú Kristi og knúði hann til þess
að fórna sjálfum sér heldur en að sleppa hendinni af
mönnunum, þá hefði hann getað bjargað sjálfum sér frá
kvalafullum dauða. Synd mannanna reisti upp tréð, en
kærleiki Guðs i brjósti Jesú þvertréð. Hann þjáðist og
lagði sjálfan sig í sölurnar fyrir syndir mannanna til þess
að friðþægja fyrir þær og sigrast á þeim.
Vér viljum hugsa um krossinn eins og þar mætist synd
heimsins og kærleiki Guðs. Vér viljum láta krossinn fræða
oss um það, hvað synd er og hverju hún veldur gagnvart
Guði — en jafnframt um það, hvað kærleiki Guðs er og
hvað hann hefir afrekað gagnvart veraldarinnar — og
vorri — synd.
Það voru menn, sem bjuggu Jesú þennan kvalafulla
smánardauða. Menn vildu ryðja honum burt, leggja hann
að velli. Á vorum tímum má finna mörg skelfileg dæmi
þess, hvað mennirnir geta gjört hverir öðrum, þegar sér-
staklega stendur á, þrátt fyrir alla fræðslu og menningu.