Kirkjuritið - 01.06.1962, Qupperneq 22

KIRKJURITIÐ
260
Oss er dagljós ábyrgð vor gagnvart Guði og mönnum. í
bróðurlegum einingaranda böfum vér fjallað um þau málefni,
sem oss bafa falin verið í meðvitund þeirrar skyldu, sem oss
bvílir hér á lierðum. Höfum vér orðið einhuga ásáttir um
liver atriði skuli tekin á dagskrá væntanlegrar forsynódu. Mál-
efni þessi hafa um langa bríð verið ofarlega á baugi innan
liinna einstöku og þjóðbundnu rétttrúnaðarkirkna sem og í
liinum kristna heimi almennt talað. Höfum vér nú skýrgreint
þau nánar í málskjali, sem lagt verður fyrir væntanlega for-
synódu til frekari atliugunar og yfirvegunar. Sú er von vor, að
Guð gefi, að þetta verði til að greiða fyrir góðum lausnum og
skýrurn ákvörðunum á því allsherjarkirkjuþingi, er þar fer á
eftir.
Þessi samfundur vor liefur verið stórviðburður. Oss duldist
ekki sú augljósa og mikilvæga staðreynd að augu allra safn-
aðarmeðlima kirkna vorra um allar jarðir — og raunar allrar
kristninnar — voru á oss fest og fylgdust með störfum vor-
um. Hér komu fulltrúar rétttrúnaðarkirkjunnar í fyrsta sinn
saman að nýju eftir óralangan tíma í svo fullri mynd, sem
framast varð á kosið. Alla fundardagana bafa og fulltrúar
kirknanna ljóslega fundið til mikilvægi þessa atburðar og
ábyrgðar sinnar sakir þeirra vona, sem beimurinn l)er í brjósti
til þeirra.
Við endalok þingsins stöndum vér styrkari að trú, von og kær-
leika og fullvissari um einingarmátt vorrar beilögu rétttrúnað-
arkirkju.
Vér liöfum sérstaklega íbugað ábyrgð binna einstiiku þjóð-
bundnu kirkna vorra nú á tímum og dagleg vandamál trúrra
safnaðarmeðlima vorra sem og mannkynsins almennt talað.
Og því viljum vér með boðskap þessum fullvissa alla um, að
rétttrúnaðarkirkjan gerir sér Ijósa ábyrgð sína og skyldur
gagnvarl þeim.
Vér trúum því að liinar einstöku, þjóðbundnu systurkirkj-
ur rétttrúnaðar vors varðveiti sáluhjálplega trú feðra vorra
og haldi uppi þeirri einingu, sem er ímynd hinnar leyndar-
dómsfidlu og yfirnáttúrlegu einingar hins alhelga, yfirdrottn-
andi og samráða guðdóms. Þessi djúptæka og óbagganlega
eining rétttrúnaðarkirkju vorrar staðfestist með þeiin sögulega
viðburði, er liér átti sér stað.